คนละครึ่ง พลัส: เพลงเดิม เวอร์ชันใหม่... ที่กำลังขับกล่อมเศรษฐกิจไทย

คนละครึ่ง พลัส: เพลงเดิม เวอร์ชันใหม่... ที่กำลังขับกล่อมเศรษฐกิจไทย

ถ้าเศรษฐกิจไทยมีเพลงประกอบ “คนละครึ่ง” คงติดท็อปชาร์ตมาแล้วหลายปี

ทุกครั้งที่รัฐต้องการปลุกเศรษฐกิจ เสียงเพลงนี้ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ตั้งแต่วันแรกที่รัฐยื่นมือมาจ่าย “ครึ่งหนึ่ง” ให้กับข้าวแกงหน้าปากซอย กาแฟปั่นท้ายตลาด หรือร้านขายของชำหน้าบ้าน

นั่นไม่ใช่แค่เงินจากรัฐบาล แต่มันคือ “ความรู้สึกว่ารัฐอยู่ข้างเรา”

วันนี้ “คนละครึ่ง พลัส” กลับมาอีกครั้ง

แต่ไม่ใช่เพื่อสู้กับโรคระบาด

คราวนี้…เพื่อสู้กับ “ความเงียบของเศรษฐกิจ”

เศรษฐกิจยังเดินช้า ผู้คนยังไม่กล้าใช้เงิน

ส่งออกยังไม่แรง

ท่องเที่ยวยังไม่ถึงจุดพีค

หนี้ครัวเรือนพุ่งแตะ 90% ของ GDP

ความมั่นใจของผู้บริโภคและผู้ประกอบการ…ยังเบา

“คนละครึ่ง พลัส” จึงกลายเป็นเหมือนเครื่องกระตุ้นหัวใจให้เศรษฐกิจ

หวังให้เม็ดเงิน 60,000–80,000 ล้านบาทที่หมุนใน 2 เดือนแรก

ช่วยดัน GDP ขึ้นสัก 0.2–0.3 จุด

ไม่มาก...แต่ในเศรษฐกิจโตช้าแบบนี้ ทุกจุดทศนิยมมีความหมาย

จากแอปฯ เป๋าตัง สู่ระบบเศรษฐกิจดิจิทัล

รอบนี้ รัฐไม่ได้แค่ “แจก”

แต่เชื่อม “คนละครึ่ง” เข้ากับ G-Wallet และ Digital ID

หวังดึงร้านค้าเข้าสู่ระบบ

ตรวจสอบรอยรั่ว

และต่อยอดเป็นระบบภาษี-ข้อมูลในอนาคต

นี่คือก้าวเล็ก ๆ ที่อาจกลายเป็น “กระโดดไกล” หากต่อยอดได้จริง

แรงกระตุ้นที่ได้ใจ...แต่ยังไม่ถึงฐานราก

“คนละครึ่ง” รุ่นก่อนเคยดึงคนร่วมกว่า 26 ล้านคน

อัดเงินกว่า 280,000 ล้านบาทเข้าระบบเศรษฐกิจ

แต่...งานวิจัยพบว่า คนส่วนใหญ่แค่ใช้จ่ายแบบเดิม ๆ

โดยมีรัฐจ่ายแทนครึ่งหนึ่ง

ไม่ได้ช่วยเพิ่ม “การบริโภคใหม่” อย่างแท้จริง

และผู้ได้ประโยชน์สูงสุดกลับเป็นคนเมืองที่เข้าถึงเทคโนโลยี

ไม่ใช่แรงงานนอกระบบหรือชาวชนบท

เศรษฐศาสตร์ของ “ความรู้สึกร่วม”

สิ่งที่ “คนละครึ่ง” ทำสำเร็จที่สุด ไม่ใช่เรื่องตัวเลข

แต่มันคือ “ความรู้สึกว่าเราไม่ได้เดินคนเดียว”

เมื่อรัฐยื่นมือมาช่วยจ่าย เราก็กล้าจับจ่ายมากขึ้น

มันคือกลยุทธ์แบบ Behavioral Economics

ที่ฟื้นเศรษฐกิจด้วย “อารมณ์” มากกว่า “รายได้”

แต่ปัญหาคือ…อารมณ์มันจางเร็วกว่ารายรับ

โจทย์ใหม่: จะทำอย่างไรให้เศรษฐกิจเดินต่อได้แม้ไม่มีคนจ่ายครึ่ง?

หนี้สาธารณะไทยแตะ 62% ของ GDP

งบประมาณก็ยังขาดดุล

ถ้ารัฐต้องอัดเงินทุกครั้งที่เศรษฐกิจสะดุด…

ก็เสี่ยง “ติดกับดักนโยบายแจก”

ต่างประเทศเปลี่ยน ‘แจก’ เป็น ‘ยกระดับ’ ได้อย่างไร?

สิงคโปร์: ใช้ CDC Voucher ดึงร้านค้าชุมชนเข้าสู่ระบบ e-Payment

เกาหลีใต้: ใช้ e-Voucher กระตุ้นการใช้จ่ายท้องถิ่น พร้อมระบบตรวจสอบ

ญี่ปุ่น: ให้ Point แลกเงินกับคนที่ลงทะเบียน My Number Card → ปูทางสู่รัฐบาลดิจิทัล

นโยบายที่ดี ไม่ใช่แค่ “ให้” แต่ต้อง “ต่อยอด”

เมื่อเสียงดนตรีหยุดลง…

“คนละครึ่ง พลัส” คือภาพสะท้อนของประเทศที่ยืนอยู่บนทางแยก

ระหว่างความสบายระยะสั้น กับการเปลี่ยนแปลงระยะยาว

มาตรการอาจกระตุ้นเศรษฐกิจได้ไม่กี่เดือน

แต่สิ่งที่ท้าทายกว่าคือ…เมื่อเสียงดนตรีจบลง

เราจะยังเดินต่อได้ด้วยตัวเองหรือไม่

เพราะสุดท้าย…

ไม่มีเศรษฐกิจใดเติบโตได้จากเพลงเดิมซ้ำ ๆ ด้วย “ความพยายามเพียงครึ่งเดียว”

.

เรื่อง: ทักษิณ แซ่เตียว Economist, Bnomics

ภาพประกอบ: กิติกาญจน์ โกมลวิทย์

════════════════

ที่มาเนื้อหา…  Bnomics by Bangkok Bank