หญิงแม้นอยากเขียน

ตลาดหุ้นไม่สนใจว่าใครจะหัวเราะ

ตลาดหุ้นไม่สนใจว่าใครจะร้องไห้

ตลาดหุ้นไม่สนใจในความบันเทิง

ตลาดหุ้นไม่สนใจในสังคมอินเทอร์เน็ต

ตลาดหุ้นไม่สนใจในซุปเปอร์สตาร์

ตลาดหุ้นไม่สนใจชาวประมง ชาวไร่ หรือชาวนา เจ้าของกิจการ หรือ พนักงานเงินเดือน

ตลาดหุ้นไม่สนใจว่าใครจะสมสู่กับใคร

ตลาดหุ้นไม่สนใจว่าใครจะช่วยเหลือตัวเองกี่ครั้งต่อสัปดาห์

ตลาดหุ้นไม่สนใจในศิลปะ

ตลาดหุ้นไม่สนใจในสุนทรียะ

ตลาดหุ้นไม่สนใจในบทกวีว่าจะมีฉันทลักษณ์หรือไร้ฉันทลักษณ์

ตลาดหุ้นไม่สนใจในความงาม

ตลาดหุ้นไม่สนใจว่าประเทศใดจะเปลี่ยนผ่านทางการเมือง

ตลาดหุ้นไม่สนใจในสงคราม ไม่ว่าจะก่อขึ้นด้วยสาเหตุใด

ตลาดหุ้นไม่สนใจในสันติภาพ ไม่ว่าใครต่อใครจะเรียกร้องหรือไม่

ตลาดหุ้นไม่สนใจในศาสนา ไม่ว่าจะเป็นลัทธิความเชื่อใดใด

ตลาดหุ้นไม่สนใจในเรื่องรัก โลภ โกรธ หลง ไม่ว่ามันจะเป็นของผู้ใด

ถึงแม้ตลาดหุ้นจะไม่หลงเหลือนักลงทุน ถึงแม้ตลาดหุ้นจะแตกสลาย

ตลาดหุ้นก็ไม่ได้เดือดร้อน ตลาดหุ้นไม่เคยสนใจ

สภาวะเยี่ยงนั้นมันเกิดดับมาแล้วนับครั้งไม่ได้

นักลงทุนในตลาดหุ้นต่างหากที่เดือดร้อน นักลงทุนในตลาดหุ้นเท่านั้นที่สนใจ

เพราะสำคัญตนไปเอง ว่าตลาดหุ้นเป็นของตน ว่าตนสำคัญเหนือตลาด

มีเงินอยู่จำนวนมหาศาลในตลาดหุ้นอยู่ที่ว่านักลงทุนจะหยิบมันออกมาหรือโยนเงินของตัวเองเข้าไป

ภาพที่เห็นกับความเป็นจริง...

ตลาดหุ้นมันสอนเราอยู่เสมอ เพียงแค่เปิดใจ ศึกษา ฝึกฝน

ไม่มีใครเก่งที่สุดในตลาดหุ้น....มันอยู่ที่ว่าเราเลือกจะเป็นเบ็ดหรือเป็นเหยื่อ..หรือ..???

*********

หญิงแม้น