คุณเป็นพวกขี้แพ้ หรือ พวกยอมแพ้ ในตลาดหุ้น
มันจะมีเส้นแบ่งบางๆเสมอครับ ระหว่าง ขี้แพ้ กับ ยอมแพ้ ผมว่าพวกขี้แพ้นี่น่ายกย่องนะครับ ทำไมน่ะหรอ ก็เพราะถึงเขาจะเสียเงิน จะแพ้ แต่เขาก็ไม่หยุดที่จะพัฒนาตัวเองให้มาเป็นผู้ชนะให้ได้ในซักวันนึง พอเขาแพ้ เขาก็ เรียนรู้และแก้ไขมัน ทำซ้ำบ่อยๆ ยิ่งแพ้บ่อย และเรียนรู้แก้ไข เขาก็จะเก่งขึ้นในทุกครั้ง
แต่พวกยอมแพ้เนี่ย คือเสียเงิน แต่ไม่เคยศึกษาอะไรเพิ่มเลย ยิ่งซื้อยิ่งเสีย หวังแต่จะพึ่งดวงและโชคชะตาให้รวยจากการซื้อหุ้นซักตัวนึงและหุ้นขึ้นไป 100 เท่า1000 เท่า และพอไม่ได้เงินจากตลาดหุ้นก็โทษว่าการเล่นหุ้นมันห่วย มันน่าเบื่อ ไม่มีวันรวยหรอก
รู้กันไหมครับว่า ก่อนเซียนหุ้นจะประสบความสำเร็จเนี่ย เขาเคยเป็นมือสมัครเล่นมาก่อน คนที่รวยจากหุ้นเนี่ยเขาต้องเคยเป็นเม่า ซื้อแล้วโดนคัทลอส ซื้อแล้วโดนคัทลอส ซื้อแล้วโดนคัทลอส มาเรื่อยๆ จนเขาเริ่มเสียเงินน้อยลง น้อยลง เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเขาเป็นพวกขี้แพ้ แต่ไม่เคยยอมแพ้
ความล้มเหลวไม่ได้ทำให้คุณไม่รวยครับ แต่สิ่งที่ทำให้คุณไม่รวยคือความล้มเลิก