ข้อคิดดีๆ จากคุณฮง สถาพร ครับ

ข้อคิดเล็กๆน้อยๆ
พอดีเพื่อนผมบอกว่าอยากให้เขียนอะไรที่ไม่เกี่ยวกับการลงทุนบ้างก็เลยตอบสนองเพื่อนเขียนบทความนี้ขึ้นมามีสามหัวข้อไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องการลงทุนโดยตรงถ้าใครคาดหวังเรื่องการลงทุนก็อาจจะข้ามไปได้นะครับ

1. เรื่องอีโก้ ผมมานั่งทบทวนตัวเองผมรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่แปลกมากผมรู้สึกว่าตอนที่ผมมีพอร์ตไม่กี่สิบล้าน ผมมีความมั่นใจในตัวเองในการพูดการเขียนมากกว่าทุกวันนี้

พอมองย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่าสมัยก่อนผมมันเด็กน้อยจริงๆลงทุนได้กำไรนิดหน่อยก็คิดว่าตัวเองเก่งคับฟ้า การที่เราเป็นคนมีอีโก้มากๆผมบอกเลยว่าไม่มีอะไรดีแม้แต่อย่างเดียวผมยังหาข้อดีของการมีอีโก้ไม่เจอเลย ถ้าคุณเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงมากสิ่งที่คุณจะได้รับตามมาก็คือความหมั่นไส้ และบางคนที่เห็นจุดอ่อนของคุณจะเลือกไม่ให้แนะนำคุณ แต่ถ้าคุณเป็นคนอ่อนน้อมอาจจะมีผู้มีประสบการณ์ชีวิตใจดีบางคนชี้แนะบางสิ่งบางอย่างที่เป็นอุปนิสัยที่จะทำให้คุณประสบความล้มเหลว จะทำให้คุณปิดจุดอ่อนพัฒนาตัวเองขึ้นได้

สมมุติถ้าผมเห็นบางคนเขียนแขวะบัฟเฟต ว่าขายหุ้นสายการบินผิดพลาดอย่างโน้นอย่างนี้สมมุติถ้าคนนั้นมาถามความเห็นอะไรผม ผมก็ไม่ตอบนะ เพราะขนาดบัฟเฟตลงทุนมา 80 ปีคุณเพิ่งลงทุนมาไม่รู้ถึงสองปีหรือยังคุณยังไปว่าเค้าเลยแล้วผมลงทุนมาแค่ 16 ปีถ้าผมแนะนำอะไรไม่ถูกใจคุณคุณไม่ด่าผมหรอ ฮ่า

สมมติถ้าคุณลงทุนมายาวนานมากเห็นอะไรมาเยอะมากได้กำไรมาก็เยอะขาดทุนมาก็หลายครั้ง คุณจะรู้สึกยังไงที่เห็นคนเพิ่งมาลงทุนใหม่ใหม่ได้กำไรนิดเดียวแล้วคิดว่าตัวเองเก่งที่สุดในประเทศ
คำแนะนำของผมคือความมั่นใจในตัวเองมากเกินไปจนคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่นไปหมดอุปนิสัยแบบนี้มีโอกาสสูงจะนำมาซึ่งความล้มเหลวแต่การที่เราทำกำไรได้แล้วเราตระหนักว่ายังมีอะไรบ้างที่เรายังไม่รู้อีกมาจะเปิดโอกาสให้เราพัฒนาตัวเองและประสบความสำเร็จมากขึ้น

2. การให้ความนับถือคนสมัยผมเข้ามาลงทุนใหม่ใหม่ผมจะรู้สึกว่าใครทำพอร์ตเติบโตได้เยอะคนนั้นก็น่านับถือแต่พอผมอยู่ในตลาดหุ้นนานขึ้นผมก็ไม่ได้คิดแบบนั้นอีก ถ้าให้ยกตัวอย่างเป็นคนดังอย่างเช่นทุกวันนี้ใครใครก็นับถือ อีลอน มัส แต่โดยส่วนตัวผมเฉยเฉยกับเขาผมยอมรับเขาในแง่การสร้างสรรค์สิ่งดีดีให้กับโลกแต่ผมรู้สึกว่าเค้าไม่ได้มีชีวิตส่วนตัวที่น่านับถืออย่างเช่นการหย่าร้างกับภรรยาการที่เขาทะเลาะกับคนอื่นทางทวิตเตอร์ไปทั่ว
ผมชอบแนวทางของบัฟเฟตมากกว่าคำแนะนำของบัฟเฟตหลายอย่างไม่ใช่แค่เรื่องการหาเงินแต่เป็นเรื่องของภูมิปัญญา คำกล่าวของบัฟเฟตหลายคำเป็นเรื่องที่ดีมากยกตัวอย่างเช่น
บัฟเฟตให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ของคนใกล้ตัวว่าถ้าเรามีชีวิตที่สำเร็จทางการเงินแต่เราไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนใกล้ตัวเลยแบบนั้นถือว่าไม่ดีหรือคำกล่าวที่ผมชอบมากอีกสองสามอย่างอย่างเช่นความซื่อสัตย์เป็นของราคาแพงอย่าคาดหวังจากคนไม่มีราคา ,ชื่อเสียงสั่งสมมาอาจใช้เวลา 20 ปีแต่สามารถทำให้พังลงได้ในเวลาแค่ 5 นาที

ผมค่อนข้างรู้สึกว่าบัฟเฟตมีชีวิตที่สำเร็จทั้งทางการเงินและความสัมพันธ์กับคนรอบข้างเค้าดูเป็นคนแก่ที่มีสุขภาพจิตดี

และผมค่อนข้างจะติดตามฟังแนวคิดของเขาได้อย่างสบายใจกว่าอีลอนมัส ที่ออกมาเชียร์บิทคอยน์ไม่กี่วันก็บอกว่าบิทคอยน์อาจจะแพงเกินไป คือถ้าคุณเป็นคนที่มีคนให้น้ำหนักคำพูดเป็นคนรวยระดับโลกคุณทวิตกลับไปกลับมาแบบนี้บางครั้งสร้างความเสียหายให้กับคนที่เชื่อถือในตัวคุณได้เยอะ ผมไม่แปลกใจที่บิลเกทจะออกมาพูดถึงประเด็นนี้ว่าแต่ถ้าคุณไม่รวยเท่าอีลอนก็ให้ระวังบิทคอยน์ให้ดี

ถ้าให้สรุปคือพอผมเติบโตขึ้นเห็นอะไรมากขึ้นผมไม่ตัดสินอะไรจากแค่มุมเดียวผมไม่ได้คิดว่าคนที่รวยที่สุดในโลกเป็นคนที่เราน่ารับฟังความเห็นเขามากที่สุดและการที่เขารวยที่สุดไม่ได้หมายความว่าเขามีความสุขกว่าคนอื่นหรือเค้าน่าเชื่อถือกว่าคนอื่น (คนน่าเชื่อถือที่ไหนจะเปลี่ยนความคิดเห็นว่าสินทรัพย์อะไรน่าลงทุนกลับไปกลับมาในเวลาแค่ไม่กี่วัน)

3. การอ่านหนังสือหรือฟังอะไรที่เป็นการพัฒนาตัวเองนอกจากการลงทุนก็เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับชีวิต ผมเองชอบไปเจอพระป่าหลายครั้งที่ไปได้ข้อคิดในการใช้ชีวิตดีดีกลับมามีพระอยู่องค์หนึ่งพูดกับผมว่า ไปไหนถ้าอยากให้มีคนรักให้ทำสองอย่างหนึ่งคือของฝากสองคือคำชม ผมลองมานั่งคิดเป็นคำพูดง่ายง่ายที่เป็นจริง เวลาผมเจอใครถ้าผมคิดว่าเขามีข้อดีอย่างไรผมก็จะพูดให้เค้าฟังเพราะผมถือว่าผมไม่ได้เอาใจเขาแต่ผมพูดความจริงและถ้าผมไปไหนและมีของอะไรที่พอจะเอาไปฝากคนได้ผมก็จะซื้อไปฝาก ผมค้นพบว่าคำกล่าวง่ายง่ายเท่านี้ทำให้ความสัมพันธ์กับคนรอบตัวดีขึ้นจริงๆ

พระองนี้ท่านบอกด้วยว่าคนบางคนมียศ ไม่มีเกียรติก็คืออาจจะมีตำแหน่งทางราชการ แต่พอออกจากราชการไม่มีใครให้ความนับถือ หรืออยู่นอกเวลางานไม่มีใครอยากเสวนาด้วย. แต่บางคน มีเกียรติแต่ไม่มียศ ก็คือไม่มีตำแหน่งอะไรแต่มีคนให้ความนับถือสองแบบนี้แตกต่างกัน ฟังแล้วผมนึกถึงคุณตูนบอดี้สแลม ไม่มียศอะไร แต่เป็นคนที่ใครใครก็รัก นับถือ คำพูดง่ายง่ายแต่บางทีเรานำมาคบคิดต่อว่าทำไมบางคนเป็นแบบนี้บางคนทำตัวแบบไหนถึงเป็นอีกแบบ

มีหลวงพ่ออีกองค์หนึ่งผมไปกราบพร้อมกับลูกศิษย์เรื่องหุ้นของผมท่านก็ถามว่าผมเป็นมาอย่างไรทำอาชีพอะไรลูกศิษย์ผมก็บอกว่าเป็นอาจารย์เรื่องหุ้นของเขาท่านก็พูดว่า คนที่เป็นหัวหน้าคนทำอะไรต้องคิดอ่านให้ดีเพราะไม่ใช่แค่เราคนเดียวถ้าเราคิดอ่านไม่รอบคอบเพื่อนเราก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย ส่วนคนที่เป็นลูกศิษย์ก็ต้องเข้าใจว่าถ้าผู้นำบางครั้งตัดสินใจผิดพลาดก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนเป็นมนุษย์มีผิดมีถูกให้เข้าใจกัน เอาจริงๆผมฟังครั้งแรกแล้วผมค่อนข้างนับถือหลวงพ่อองค์นี้นะเพราะเหมือนท่านเข้าใจหมดเลยว่าคนที่อยู่ในสถานะแบบไหนมีจุดอะไรต้องระวัง ผมมานั่งคิดว่าเพราะท่านเป็นเจ้าอาวาสมีพระในวัดเยอะท่านคงเข้าใจว่าผู้เป็นหัวหน้าต้องแบกรับอะไร

คำสอนอีกเรื่องของหลวงพ่อองค์นี้คืออย่าหูเบาและอย่าหูหนักซึ่งผมว่าก็เป็นเรื่องที่ดีมากถ้าเราหูเบาก็คือใครมาพูดอะไรเราก็เชื่อถ้าแบบนี้เราก็จะได้รับผลกระทบจากอคติของผู้คนเชื่อว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้ไม่ดีคนนั้นคนนี้ไม่ดีแต่ถ้าเราหูหนักเกินไปใครพูดอะไรเราก็ไม่เชื่อพอมีผู้หวังดีมาเตือนเราเราก็ไม่อยากที่จะเปิดใจรับฟังจนชีวิตเราอาจจะประสบปัญหาเราต้องพยายามอยู่ในจุดที่เป็นกลางให้ได้
เดี๋ยวยาวเกินไปประมาณนี้แล้วกันนะครับ