พ่อแม่ที่คุยกับลูกรู้เรื่อง

พ่อแม่ที่คุยกับลูกรู้เรื่อง

พศิน อินทรวงค์

เรื่องการพูดคุยกับลูกนั้น

เป็นเรื่องที่ต้องปลูกฝังกันตั้งแต่ยังเล็ก

ถ้าครอบครัวไหน

ใช้ระบบเหตุผลคุยกันตั้งแต่แรก

เมื่อเด็กๆเติบโตขึ้นเป็นวัยรุ่นก็จะพูดคุยกันง่าย

แต่ถ้าใช้ระบบออกคำสั่ง พูดสั้นๆ ห้วนๆ

ไม่อธิบายอะไรมากนักว่าทำไม อย่างไร

ทำแบบนี้บ่อยๆ ในวันที่ลูกยังเป็นเด็ก

ก็อาจเชื่อฟังเพราะจนใจ

เพราะเขายังไม่มีแรงกำลังอะไร

ยังไม่มีความคิดเป็นของตนเอง

แต่เมื่อเขาเริ่มเติบโต โลกเริ่มกว้าง

เริ่มมีเพื่อน มีสังคมเป็นของตนเอง

อะไรๆ ที่เคยง่าย ก็ไม่ง่ายเหมือนเก่า

ในช่วงนี้พ่อแม่ที่ไม่เคยใช้เหตุผลมาเลย

กลับอยากจะใช้หตุผลขึ้นมา

แต่โดยมากก็ไม่ทันแล้ว

เพราะเวลามันผ่านมานานมากแล้ว

เมื่อลูกถูกฝึกมาในระบบออกคำสั่ง

ระบบที่พูดจาสั้นๆ ห้วนๆ

คราวนี้เขาก็จะใช้ระบบนี้กับพ่อแม่บ้าง

สำหรับใครที่ลูกยังเล็ก

ก็ยังพอมีเวลา...

รีบเปลี่ยนวิธีสื่อสารพูดคุยกับลูกเสียใหม่

ออกคำสั่งให้น้อยลง สื่อสารกันด้วยเหตุผล

อธิบายถึงที่มาที่ไป

เปิดโอกาสให้ลูกๆ

ได้แสดงความคิดเห็นอย่างเท่าเทียม

พ่อแม่คนไหนทำได้อย่างนี้

พ่อแม่คนนั้น...

ก็รักษาความสามารถในการสื่อสารกับลูกๆไว้ได้

เพราะการสื่อสารไม่ได้ใช้แค่ หนึ่งปาก สองหู

แต่ยังต้องเติม...หนึ่งใจ... ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

ที่จะทำให้เกิดความเข้าใจ

แบบใจถึงใจ...

แบบที่ทำให้พ่อแม่ลูก

มีใจเดียวกันพูดคุยกันได้รู้เรื่อง

***บทความโดย.. พศิน อินทรวงค์***