โดย SiTh LoRd PaCk
เผยแพร่ : 
50 viewsสรุปจากคลิปนี้นะครับ สั้นๆ
1.
วิกฤตครั้งไหนแรงกว่ากัน
ดร.นิเวศน์ บอกว่าในช่วงแรงวิกฤตต้มยำกุ้งรุนแรงกว่า แต่ด้วยสถานการณ์ที่ยืดเยื้อ ความไม่ชัดเจนหลายๆอย่าง ความล้าช้าของวัคซีนกลายเป็นว่าวิกฤตโควิดแรงกว่า
สรุป วิกฤตโควิดรุนแรงกว่า ...
2.
ความแตกต่างของทั้ง 2 วิกฤต
วิกฤตต้มยำกุ้ง กระทบกับคนชั้นบน หรือคนรวยโดยเฉพาะสถาบันการเงิน แต่ค่าเงินบาทของเราอ่อนไปถึง 50 กว่าบาท นั้นก็เป็นโอกาสของธุรกิจท่องเที่ยว ธุรกิจส่งออก ลูกจ้างที่ตกงานจากสถาบันการเงินก็ไปหางานใหม่ได้
แต่สำหรับโควิด ไม่ใช่แบบนั้น ธุรกิจที่กระทบมากสุด คือ SMEs นั้นส่งผลถึงคนระดับกลาง ถึงระดับล่าง จะหางานใหม่ก็ไม่ได้เพราะปิดกันหมด ในขณะที่คนรวยนั้นกระทบไม่เยอะ อาจจะกำไรน้อยลงแต่ก็ยังรวยอยู่ ยังสามารถใช้จ่ายได้
ว่ากันว่าในวิกฤตมีโอกาส อย่างต้มยำกุ้ง ก็เป็นโอกาสของการลงทุน ของคนที่มีเงินเก็บ
แต่สำหรับวิกฤตโควิดครั้งนี้ แทบจะไม่มีโอกาสเลย มันเร็วมาก ลงเร็วแปบๆก็ขึ้นแล้ว ยังไม่ทันได้พินิจพิเคราะห์อะไรเลย
3.
วิกฤตต้มยำกุ้ง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสถาบันการเงิน มีการจัดระเบียบใหม่ จัดกฏเกณฑ์ใหม่ นั้นทำให้สถาบันการเงินของเราแข็งแกร่งมาก มันเป็นวิวัฒนาการที่เกิดขึ้นท่ามกลางวิกฤต
ในขณะที่วิกฤตโควิด ของไทยเราไม่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอะไรเลย ยังอยู่ที่เดิม เรายังพึ่งอุตสาหกรรมเก่า ยังพึ่งแรงงาน ยังเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ซึ่งภาพใหญ่เขาเป็นเทคโนโลยี เป็นเจ้าของนวัตกรรมแล้ว ทำให้ดูเหมือนว่าประเทศไทยยัง "ตามหลัง" อยู่มาก
4.
เชื่อว่าประเทศไทยก็จะกลับมาได้ในท้ายที่สุด
วิกฤตครั้งนี้มันก็จะผ่านพ้นไป ประเทศไทยก็จะกลับมาได้ วิกฤตมันก็ต้องจบ แต่คำถามสำคัญคือ หลังจากนั้นละ ?
ในขณะที่ประเทศอื่นมีการพัฒนามากมาย เทคโนโลยี การศึกษา นวัตกรรม สตาร์ทอัพ ... แล้วประเทศไทยละ ?
ประเทศไทยจะเอาดีด้านอะไร ... การท่องเที่ยวใช่ไหม ? หรือจะเป็นส่งออก ? หรืออะไรยังไง ตรงนี้ยังภาพไม่ชัด
5.
ยุคปัจจุบันมันเป็น Global ไปแล้ว การเชื่อมต่อถึงกันหมด เมือเศรษฐกิจโลกฟื้น ประเทศไทยก็จะฟื้นตาม แต่เป็นการฟื้นแบบ "มาทีหลัง" กล่าวคือ มันต้องฟื้น แต่เป็นการฟื้นแบบของเหลือจากคนอื่น
เชน อย่างวัคซีน ทั่วโลกเขาฉีดกันแล้ว มีภูมิคุ้มกันหมู่แล้ว ... อ่าว ของไทยยังไม่มีเหรอ งั้นฉันบริจาคให้เอาไหม มันเป็นของที่เหลือจากคนในประเทศของเขาแล้ว อะไรประมาณนั้น
ประเทศไทยจะเป็นลักษณะแบบนี้ ... คือ ฟื้นแต่เป็นการฟื้นทีหลัง เดินตามข้างหลังโดยตลอด
สรุปมุมมองของ ดร.นิเวศน์ ก็จะประมาณนี้ครับ ...
