เศรษฐีกิจจีนวอดวายแล้ว!

" Once again, the world’s investors are turning their worried gaze toward China. And for good reason. Economic growth in the third quarter sank to 6.5 percent, the slowest pace since the depths of the global financial crisis in 2009. Car purchases fell last year for the first time in more than two decades. Apple Inc.’s warning in early January that iPhone sales in China were sagging alerted the world to how a slowing Middle Kingdom would drag down global growth and corporate profits. But the locals figured that out a while ago. Even after a recent uptick, the stock market in Shanghai has still plunged by more than a quarter from its 2018 high. The outlook isn’t any rosier. Tariffs on Chinese exports to the U.S. imposed by President Donald Trump are starting to pinch the country’s factories. A steep and unexpected plunge in imports in December signaled just how sharply the economy is decelerating. That’s led Beijing to turn the volume down on its bravado and negotiate with Washington to defuse the conflict.

A trade pact, if it happens, may soothe investors, and perhaps even juice economic growth—at least temporarily. But it won’t bring an end to China’s woes. While tariffs are a nuisance, the real problems run deeper, embedded in China’s financial structure. "

แปลเป็นไทยว่า :

" อีกครั้งหนึ่งที่นักลงทุนในระดับโลกเหลือบตามองจีนด้วยความกังวล สําหรับเหตุผลที่ดีแล้ว การเติบโตในควอเตอร์ที่สามของปีที่แล้วคือปี ค.ศ 2018 ปรับตัวลดลงเหลือ 6.5% ซึ่งเป็นการตกตํ่าที่สุดตั้งแต่วิกฤติแฮมเบอร์เกอร์ในปี ค.ศ 2009 การซื้อรถยนต์เมื่อปีที่แล้วคือปี ค.ศ 2018 ตกตํ่าครั้งแรกในรอบเกือบ 20 ปี APPLE เตือนแล้วตั้งแต่ต้นเดือนมกราคมของปีนี้คือปี ค.ศ 2019 ว่ายอดขาย IPhone ในจีนจะทรุดตัวลงและเป็นการเตือนให้โลกรู้ว่าเศรษฐกิจที่ตกตํ่าของจีนจะฉุดให้เศรษฐกิจโลกตกตํ่าและฉุดกําไรของบริษัทตกตํ่าไปด้วย ตัวเลขในท้องถิ่นหรือแม้แต่ตัวเลขในปัจจุบัน ตลาดหุ้นเซี้ยงไฮ้ดิ่งนรกลงไปมากกว่าหนึ่งในสามจากจุดสูงสุดในปี ค.ศ 2018 ภาพโดยรวมไม่ค่อยจะดี การกีดกันภาษีส่งออกของจีนโดยประธานาธิบดี Donald Trump เป็นเพียงแต่จะทําให้โรงงานในจีนลําบากมากขึ้นเท่านั้น แต่การลดลงของการส่งออกในเดือนธันวาคมอย่างที่ไม่ได้คาดหวังเอาไว้จะเป็นการส่งสัญญาณการเร่งตัวให้จีนลงนรกได้เร็วขึ้น สิ่งเหล่านี้แหละที่ทําให้ทางจีนลดอุณหภูมิความร้อนแรงในการเจรจาการค้ากับสหรัฐอเมริกาและพยายามหลีกเลี่ยงการขัดแย้ง การตกลงการค้า, ถ้าเกิดขึ้นได้, ก็จะทําให้นักลงทุนอุ่นใจขึ้น หรือบางทีจะทําให้สภาวะเศษฐกิจดีขึ้น แต่มันจะเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น และมันจะไม่ทําให้จีนวอดวาย ในขณะเดียวกันกับภาษีเป็นเพียงก่อให้จีนเกิดความรําคาญแค่นั้นเอง แต่ปัญหาจริงๆมันลึกกว่านั้น ซึ่งฝังอยู่ในโครงสร้างทางการเงินของจีนนั่นเอง ( " เพื่อนผู้รู้ใจ " ขอขยายความของคําว่า " โครงสร้างทางการเงินนั้น  " ผู้เขียนเรื่องนี้น่าจะหมายถึง " หนี้สินของจีนทั้งหนี้สาธารณะและหนี้ภาคเอกชนโดยรวมมีอยู่ทั้งสิ้น 260% ของ GDP "  นั่นเอง ) "

 หมายเหตุ : ที่มาจาก ( www.bloomberg.com )