การให้เป็นสิ่งดี แต่ก็ต้องมีสติปัญญากำกับ
พศิน อินทรวงค์

การให้เป็นสิ่งดี
แต่ก็ต้องมีสติปัญญากำกับ
โดยทั่วไป...
เราไม่ควรให้ในสิ่ง
ที่สร้างความเดือดร้อนให้ตนเอง
ไม่ควรให้อะไรใครเกินตัว
เว้นแต่ความเดือดร้อนนั้น
มีส่วนส่งเสริมให้เกิดความเปลี่ยนแปลง
เกิดความดีงาม
หรือคุณค่าอะไรบางอย่างที่ชัดเจน
แบบนี้ก็ถือว่าเป็นการให้
ที่พัฒนาจากการให้โดยทั่วไป
เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ กว้างขวางกว่าปกติ
เราจะเรียก...
การให้แบบนี้ว่า ความเสียสละก็ได้
อย่างไรก็ตาม
ทุกๆการให้ก็ยังต้องมีกาลเทศะในการให้
เช่นกับคนบางคน บางสถานการณ์
หากสักแต่ให้โดยไม่ไตร่ตรอง
การให้ก็อาจสร้างปัญหา
มากกว่าที่จะแก้ปัญหา
เมตตาตัองมาคู่ปัญญาเสมอ
ในการให้ทุกครั้ง
จะขาดคุณธรรมสองข้อนี้ไม่ได้เด็ดขาด
ให้อะไร กับใคร เมื่อไหร่ อย่างไร
บางทีก็ต้องคิดให้รอบคอบ
มองให้ไกลอีกนิด
ถึงผลลัพธ์แท้จริง... ที่จะเกิดตามมา...
***บทความโดย.. คุณพศิน อินทรวงค์***