ส่องเทรนด์ส่งออกไทย: ใครคือคู่ค้าหลัก

ส่องเทรนด์ส่งออกไทย: ใครคือคู่ค้าหลัก

แม้เศรษฐกิจโลกสะดุดหลายระลอก ไทยกลับส่งออกได้ต่อเนื่อง

จากไตรมาสแรกปี 2019 ถึงไตรมาส 3 ปี 2025 มูลค่าส่งออกขยับจาก 1.96 ล้านล้านบาท →2.82 ล้านล้านบาท

ตัวเลขนี้สะท้อนศักยภาพของภาคการผลิตไทยบนเวทีโลก

แต่เบื้องหลัง “ความแข็งแรง” นี้ ยังมี “จุดเปราะบาง” ที่ซ่อนอยู่

ภาพใหญ่: ไทยพึ่งพาคู่ค้าหลักเพียงไม่กี่ราย

สหรัฐฯ 21.5%

จีน 11.17%

ญี่ปุ่น 6.87%

อินเดีย 4.11%

เกือบครึ่งของรายได้ส่งออกไทย จึงผูกอยู่กับตลาดเพียงไม่กี่แห่ง

คำถามคือ — เมื่อโลกเปลี่ยนเร็วเช่นนี้ การพึ่งพาแบบนี้ยัง “ปลอดภัย” อยู่หรือไม่?

เจาะลึกตลาดหลัก

สหรัฐฯ -> สัญญาณ “กระจุกตัว” ที่ควรจับตา

ไทยส่งออกไปสหรัฐฯ มากถึงหนึ่งในห้าของทั้งหมด และยังเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง

แรงหนุนมาจากเศรษฐกิจสหรัฐที่ฟื้นตัวเร็ว การย้ายฐานผลิตจากจีน และสงครามการค้าที่เปิดทางให้ไทยแทรกตัวในซัพพลายเชนใหม่

แต่หากนโยบายภาษีหรือ Trade War รอบใหม่กลับมา ไทยก็อาจได้รับผลกระทบโดยตรง

จีน -> ตลาดใหญ่แต่แปรผันตามฤดูกาล

สัดส่วนการส่งออก 11.17% ส่วนใหญ่เป็นผลไม้และวัตถุดิบเกษตร

ยอดขายพุ่งแรงช่วงฤดูผลไม้ แต่ตกฮวบในฤดูอื่น ทำให้รายได้จากจีนยังไม่สม่ำเสมอ

นั่นหมายความว่า ไทยยังต้องหาวิธี “ยืดฤดูกาลค้า” ให้ยาวขึ้นและกระจายสินค้าให้หลากหลายกว่าเดิม

ญี่ปุ่น ->ทำไมการส่งออกไทยไปญี่ปุ่นถึงค่อย ๆ ลดลง?

สัดส่วนการส่งออกไทยไปญี่ปุ่นลดจาก 10.3% (Q1/2019) เหลือเพียง 6.8% (Q3/2025)

สินค้าเดิมอย่างชิ้นส่วนยานยนต์และอิเล็กทรอนิกส์เริ่มเสียความได้เปรียบให้ประเทศที่ต้นทุนต่ำกว่า เช่น เวียดนามและอินโดนีเซีย

เมื่อคู่แข่งในภูมิภาคเร่งพัฒนา ไทยจึงต้องขยับจาก “ผู้ผลิตชิ้นส่วน” สู่ “ผู้สร้างนวัตกรรม”

อินเดีย ->ดาวรุ่งแห่งเอเชียใต้

อินเดียขึ้นมาเป็นคู่ค้าอันดับ 4 ตั้งแต่ปลายปี 2024 และยังรักษาโมเมนตัมต่อเนื่อง

เศรษฐกิจอินเดียโตเฉลี่ยกว่า 6% ต่อปี ประชากรกว่า 1.4 พันล้านคน และชนชั้นกลางขยายตัวรวดเร็ว

ตลาดนี้จึงกำลังกลายเป็น “โอกาสใหม่” สำหรับสินค้าอุปโภค บริโภค และยานยนต์ไทย

ความเสี่ยงที่ซ่อนอยู่

การพึ่งพิงตลาดเดิมมากเกินไปทำให้เศรษฐกิจไทยเปราะบางต่อแรงกระแทกจากนโยบายการค้า

หากสหรัฐฯ หรือจีนออกมาตรการใหม่ เช่น ภาษีนำเข้า มาตรการสิ่งแวดล้อม หรือเงื่อนไขด้านแรงงาน

ต้นทุนการส่งออกไทยอาจพุ่งทันที และกระทบต่อภาคการผลิตและการจ้างงานในวงกว้าง

โลกที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอนเช่นนี้ การพึ่งพารายได้จากไม่กี่ประเทศ จึงไม่ต่างจากการ “วางไข่ทั้งหมดไว้ในตะกร้าเดียว”

ทางรอด: กระจายตลาดและสร้างมูลค่าเพิ่ม

การกระจายตลาดส่งออกและยกระดับสินค้าจาก “ราคาถูก” ไปสู่ “คุณค่าสูง”

จะช่วยให้ไทยไม่เพียงอยู่รอด แต่ยืนได้อย่างมั่นคงในห่วงโซ่การค้าโลกใหม่

เพราะในโลกที่พึ่งพาใครไม่ได้เต็มร้อย ประเทศที่ “ยืดหยุ่นและปรับตัวได้เร็วกว่า”

คือประเทศที่จะอยู่รอดได้ยาวกว่า

หากวันนี้ไทยยังยึดตลาดเดิมเป็นหลัก นั่นหมายถึง เรากำลังส่งออก “อนาคต” ที่เปราะบางของเราเอง?

.

เรื่อง: สุธาสินี พงษ์สนาม, Economic Data Analytics Team

ภาพประกอบ: บริษัท ก่อการดี จำกัด

════════════════

เนื้อหาที่มาจาก..  Bnomics by Bangkok Bank