โดย cmfx
เผยแพร่ : 
70 views
หลักการตีความหมายของรูปแบบกราฟแท่ง one- and two-bar
มีกฎพื้นฐานหลายข้อที่นำมาใช้ตีความการฟอร์มรูปแบบกราฟแท่ง one- and two-bar:
- เพื่อให้การฟอร์มรูปแบบเหล่านี้มีประสิทธิภาพ จะต้องมีสัญญาณบางอย่างบ่งบอกถึงการกลับตัวของพวกมันเกิดขึ้นก่อน อย่างถ้าเป็นการกลับตัวที่ด้านบน มันจะต้องมีการไล่ราคาขึ้นไปมากๆ ก่อน ส่วนการกลับตัวที่ด้านล่าง ก็ต้องมีการร่วงลงของราคาอย่างรุนแรงก่อนเช่นกัน ตามกฎทั่วไปยิ่งสัญญาณก่อนหน้านี้แข็งแกร่งมากเท่าไหร่รูปแบบกราฟแท่ง one- and two-bar ก็จะยิ่งมีประสิทธิภาพมากขึ้นเท่านั้น
- โดยทั่วไปการฟอร์มรูปแบบเหล่านี้มักสะท้อนจุดที่แนวโน้มหรือราคาอ่อนแรง ในกรณีของแนวโน้มขาขึ้น รูปแบบดังกล่าวจะพัฒนาขึ้นเมื่อผู้ซื้อได้ผลักดันราคาขึ้นไปไกลมากเกินไปและต้องการพัก แต่ในกรณีแนวโน้มขาลงซึ่งพบแรงเทขายน้อยมากเพราะผู้ขายได้ขายทิ้งไปหมดแล้ว รูปแบบดังกล่าวมักจะมาพร้อมกับการส่งสัญญาณการกลับตัวของแนวโน้มเสมอ
- รูปแบบราคาทั้งหมดไม่ได้ถูกสร้างมาให้มีความสำคัญเท่าเทียมกัน บางรูปแบบแสดงลักษณะที่พูดถึงในทิศทางที่แข็งแกร่ง ส่วนรูปแบบอื่นๆ อาจสะท้อนลักษณะดังกล่าวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น รูปแบบประเภท five-star มีแนวโน้มที่จะส่งสัญญาณการกลับตัวได้แข็งแกร่งกว่า ส่วน two-star จะส่งสัญญาณที่ในลักษณะที่ไม่รุนแรงนัก ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องใช้ความรู้สึกเข้ามาร่วมในการตีความหมายของรูปแบบเหล่านี้บ้าง แทนการรีบด่วนสรุปว่ารูปแบบที่เห็นเป็นการยืนยันการกลับตัวของราคาที่รวดเร็วและให้ผลกำไร
- ในบางครั้ง คุณอาจสังเกตเห็นรูปแบบกราฟแท่ง one- and two-bar ยืนยันแนวโน้มที่จะตามมาอย่างชัดเจนหรืออยู่ระหว่างการพัฒนา รวมถึงการสิ้นสุดการฟอร์มรูปแบบขนาดใหญ่กว่าหรือมีการทำราคาทะลุแนวโน้มออกไป ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่เพียงเพิ่มความสำคัญให้กับรูปแบบ แต่ยังเพิ่มโอกาสที่จะเป็นสัญญาณที่ถูกต้องอีกด้วย
รูปแบบกราฟแท่ง one- and two-bar ของตะวันตกเปรียบเทียบกับกราฟแท่งเทียน candlesticks ของญี่ปุ่น
ก่อนที่เราจะศึกษาเจาะลงไปในแต่ละรูปแบบ คุณต้องเข้าใจก่อนว่ามีกราฟแท่งอยู่หลายรูปแบบที่มีลักษณะใกล้เคียงกับกราฟแท่งเทียนของญี่ปุ่น หรือJapanese candlesticks ที่ผมใช้คำว่า "ใกล้เคียง" เพราะการตีความของแท่งเทียนของญี่ปุ่นจะเน้นหนักไปที่ราคาเปิด/ราคาปิดซึ่งส่วนใหญ่กำหนดมาจากราคาเปิด/ราคาปิดของแท่งเทียนก่อนหน้านี้ ในขณะเดียวกันราคาเปิด/ราคาปิดก็ยังเป็นสิ่งสำคัญในการตีความของกราฟแท่งของตะวันตกด้วยเช่นกัน และมันก็ยังถือว่ากราฟทั้งแท่งเป็น trading range ทั้งหมดเพราะมันเป็นกราฟแท่งที่จับอารมณ์ตลาดได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในบทนี้และอีกสามบทถัดไปเราจะเปรียบเทียบวิธีการสร้างกราฟทั้งสองวิธี อย่างแรกก็คือ กราฟแท่งเทียน สำหรับรายละเอียดที่ลึกมากกว่านี้ โปรดดูหนังสือ Introduction to Candlestick Charting (เป็นบทเรียนและ CD-ROM) หรืองานเขียนคลาสสิกของ Steve Nilson เรื่อง Introduction to Candlesticks
ภาพรวมของกราฟแท่งเทียน Candlesticks
กราฟแท่งเทียน Candlesticks แต่ละรูปแบบจะประกอบด้วยสี่เหลี่ยมผืนผ้า เรียกว่า ลำตัวจริง (real body) ที่มีเส้นแนวตั้งสองเส้นโผล่ออกมา เรียกว่าไส้เทียน ( wicks) โดยที่เส้นหนึ่งจะโผล่ออกมาจากด้านบนและอีกเส้นหนึ่งก็จะโผล่ออกมาจากด้านล่าง ส่วนของลำตัวสี่เหลี่ยมผืนผ้าจะแสดงราคาเปิด/ปิด ในขณะที่ส่วนของไส้เทียนทั้งสองแสดงการช่วงเปิด/ปิดการซื้อขายและราคาสูงสุด/ต่ำสุด
กราฟแท่งเทียนมี 2 สี คือ สีดำและสีขาว โดยกำหนดจากความสัมพันธ์ระหว่างราคาเปิดและราคาปิด ถ้าราคาเปิดสูงกว่าราคาปิด ลำตัวของแท่งเทียนจะเป็นสีดำเหมือนในกราฟ 13-1 แต่ถ้าราคาปิดสูงกว่าราคาเปิด ลำตัวของแท่งเทียนจะเป็นสีขาวตามกราฟ 13-2 โดยทั่วไปแท่งเทียนสีขาวถือเป็นขาขึ้น ส่วนแท่งเทียนสีดำเป็นขาลง ซึ่งจะสังเกตเห็นได้ง่ายมากเวลาที่มันเกิดขึ้น
เนื่องจากกราฟ candlesticks และกราฟ bars จะให้ข้อมูลที่เหมือนกัน ดังนั้นข้อมูลที่พบในกราฟ candlesticks ก็จะพบในกราฟ bars ด้วย ส่วนความแตกต่างหลัก ก็คือการสร้างกราฟ candlesticks จะมีรูปแบบที่เรียบง่ายกว่าของกราฟ bars รวมทั้งมันยังให้ความสำคัญกับระดับราคาเปิด/ราคาปิดอีกด้วย ดังนั้นคุณอาจถามกลับผม แล้วทำไมถึงยังต้องใช้กราฟ bar อยู่อีกเล่า คำตอบก็คือคุณสามารถเห็นปรากฏการณ์อื่นๆ ในกราฟ bar ได้ง่ายกว่านะสิครับ อีกทั้งกราฟ bar มีลักษณะผอมบางกว่าทำให้เรามีปริมาณข้อมูลบนกราฟได้มากกว่า อีกอย่างก็คือมันจะเห็นราคาสูงสุด/ต่ำสุดซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดราคาในตลาดซื้อขายแบบเสรีในแง่ของจิตวิทยาได้ง่ายกว่ากราฟแท่งเทียน
Chart 13-1 กราฟแท่งเทียน candlestick สีดำ
Chart 13-2 กราฟแท่งเทียน candlestick สีขาว
http://www.chiangmaifx.com/price-patterns-3.html
