การพูดเพ้อเจ้อหมายถึงการพูดลักษณะใด

การพูดเพ้อเจ้อหมายถึงการพูดลักษณะใด

เพ้อ  คือ พูดโดยปราศจากหลักฐาน  

การเพ้อ คือ การพูดโดยไม่มีข้อมูลอ้างอิงที่ชัดเจนเป็นการยกเมฆมาลอยๆ

เพ้อฝัน คือ การพูดที่จินตนาการเอาเอง

เพ้อเจ้อ คือ มุ่งคิดหรือพูดพล่ามซ้ำๆเดิมๆโดยพร่ำไปเรื่อย

 พูดเพ้อเจ้อ คือ อาการพูดพล่ามมากจนน่ารำคาญคือการพูดที่ไม่มีบทสรุปพูดวกไปวนมาพูดวกวนเวียนวนอยู่แต่เรื่องเดิมๆเป็นการพูดที่หาข้อสรุปไม่ได้

คำว่าเพ้อเจ้อ ขอให้ดูกันที่จิต ง่ายๆ เลยนะ

จิตมีความฟุ้งซ่านชนิดที่มันเลื่อนลอย แตกซ่าน จับไม่ติดเลยหรือเปล่านะ ดูง่ายๆ ตรงนี้ก่อน

ถ้าพูดอะไรแล้วมีความรู้สึกว่า ใจมันเพ้อเจ้อ มันเลื่อนลอย มันฟุ้งซ่านจับไม่ติดเลย

อันนั้นแหละเข้าขั้นเพ้อเจ้อแล้ว พูดไปนี่มันวัดได้เลย วัดกันที่จิต

ทีนี้มาดูกันว่าพูดแบบไหนที่ทำให้จิตมันเลื่อนเปื้อนได้ขนาดนั้น

ทำให้จิตนี่มันจับไม่ติด ทำให้จิตมันมีความผิดปกติ ขุ่นมัว

แล้วก็เหมือนกับตกอยู่ในห้วงของความฝัน

ก็เป็นการพูดในแบบที่ไม่ค่อยธรรมดาเท่าไหร่

ปกติเราพูดเล่น พูดเพื่อที่จะเชื่อมมิตรภาพ

พูดแบบที่จะทำให้หัวเราะหัวใคร่กันนะ แม้แต่วงการพระก็มี

ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าเพื่อที่จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ถึงที่สุด

แม้แต่พูดเล่นก็ไม่ควรพูด นี่ท่านว่าอย่างนี้นะ

แต่ในทางปฏิบัติแล้ว ท่านอนุโลมว่าถ้าพูด เหมือนกับพูดคำเท็จ

เพื่อที่จะหัวเราะสนุกกันเฉยๆ คือรู้ๆ กันว่าไม่ใช่เจตนาจะบิดเบือนความจริง หรือว่าโกหกมดเท็จอะไร

อันนั้นก็ไม่เป็นไรนะ มันมีรายละเอียดอยู่ในข้อวินัย

นี่แสดงให้เห็นว่าพอพูดเล่น พูดเล่นพูดหัว พูดคำไม่จริง

ยังไม่ใช่มุสาเสียทันที ยังไม่ใช่เพ้อเจ้อเสียทันที

ต้องดูด้วยว่าเจตนาเป็นไปเพื่อที่จะบิดเบือนความจริง

ต้องการให้คนอื่นเข้าใจไปแบบนั้นจริงๆ

หรือว่าเป็นเพียงการพูดเพื่อที่จะหัวเราะเล่นสนุกกัน

การที่เราพูดเล่นกับเพื่อนแล้วใจยังมีสติอยู่ได้

แล้วใจยังมีความรู้สึกว่าตัวเองรู้ตัวว่ากำลังพูดอะไรออกไป กำลังทำอะไรลงไป

อย่างนี้ยังไม่เข้าขั้นเพ้อเจ้อ

แต่พวกที่เพ้อเจ้อถึงขั้นที่ผิดศีลนะ คือเพ้อเจ้อประมาณว่า

เดี๋ยวพรุ่งนี้โลกจะแตก เดี๋ยวเขื่อนจะมีน้ำทะลักอะไรออกมาแบบ…

คือพูดไม่ได้มีมูลความจริง แล้วตัวเองก็รู้ว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นจริงๆ ด้วย

ตัวเองไม่มีพื้นฐานข้อมูลอะไรทั้งสิ้น แต่ตั้งใจกุข่าวให้ชาวบ้านเชื่อตามนั้น

อันนี้เรียกเพ้อเจ้อแล้ว เพ้อเจ้อเต็มขั้นเลย เพ้อเจ้อในแบบที่ว่าเหมือนกับเด็กเลี้ยงแกะ

ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรหรอก แต่เอาสนุกนะ เอาความตื่นตูมของชาวบ้าน

เอาความมีจิตวิตกเกิดอาการนอนไม่หลับ กินไม่ได้ขึ้นมานี่ จะชอบ จะสนุก

คิดง่ายๆ แล้วกัน แบบเด็กเลี้ยงแกะ ไม่ใช่โกหกอย่างเดียวแต่ยังมีอาการเลื่อนเปื้อน

มีอาการที่ทำให้จิตใจของตัวเองมันมีอาการสนุก

แบบ สนุกยังไงล่ะ คือเป็นความเมามัน เป็นเหมือนกับอาการช้างตกมัน แบบนั้นน่ะ

ถ้าหากว่าสำรวจตัวเองแล้วว่าจิตใจหลังการพูดมีความฟุ้งซ่านจัด

ให้สันนิษฐานว่า นั่นน่ะ น่าจะเป็นการเพ้อเจ้อนะครับ