เจาะธุรกิจ MM กับธุรกิจอาหารขายรสนิยม

MM กับธุรกิจอาหารขายรสนิยม
(ที่มาภาพ : นิตยสาร Money & Wealth)

เจาะโมเดลธุรกิจ MM กับ ดร.วิศิษฐ์ องค์พิพัฒนกุล และดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร ในรายการ Business Model สรุปสาระสำคัญมาให้อ่านกันจากการฟังรายการย้อนหลัง

ธุรกิจในเครือของ MM

ลักษณะธุรกิจ
บริษัทประกอบธุรกิจโดยการถือหุ้นในบริษัทอื่น (Holding Company) ที่ประกอบธุรกิจหลักคือ ธุรกิจร้านอาหารและเครื่องดื่ม แบ่งเป็น (1) ธุรกิจร้านอาหารและเครื่องดื่มภายใต้สิทธิแฟรนไชส์ ได้แก่ แบรนด์ Dunkin' Donuts, Au Bon Pain และ Baskin Robbins และ (2) ธุรกิจร้านอาหารและเครื่องดื่มภายใต้แบรนด์ของตัวเอง ได้แก่ แบรนด์ Greyhound Cafe, Another-hound Cafe และครัวเอ็ม รวมถึงธุรกิจอื่นคือ ธุรกิจไลฟ์สไตล์ ภายใต้แบรนด์ Greyhoundทั้งนี้ มีบริษัท โกลเด้น โดนัท (ประเทศไทย) จำกัด ซึ่งประกอบธุรกิจร้านอาหารและเครื่องดื่มภายใต้สิทธิแฟรนไชส์ของแบรนด์ Dunkin' Donuts เป็นบริษัทแกน

"Gross margin ของบริษัทสูงมาก 60.7% แต่พอมาเป็น EBITDA margin เหลือเพียง 8.6%" ดร.วิศิษฐ์ องค์พิพัฒนกุล
(ที่มาภาพ : รายการ Business Model ช่อง Money Channel)

ส่วนที ดร.วิศิษฐ์ องค์พิพัฒนกุล วิเคราะห์ไว้ในรายการ
- MM ประกอบธุรกิจร้านอาหารหลายแบรนด์ เช่น ดังกิ้นโดนัท มีสัดส่วน 39% ของรายได้ ร้านอาหารเกรฮาวซึ่งทาง MM เป็นผู้ก่อตั้งสามารถขายเฟรนชายส์ได้
.
- การวิเคราะห์ MM ต้องวิเคราะห์ Same Store sale ยอดขายต่อร้าน ว่าเติบโตมากแค่ไหน
.
- การขายหุ้นที่ผ่านมา มีจุดประสงค์ในการนำเงินไปขยายสาขาของร้าน และคืนเงินกู้
.
- สตาร์ของบริษัท คือ เกรฮาวคาเฟ่ ถือเป็นจุดขายของเขาเลย
.
- Gross margin ของบริษัทสูงมาก 60.7% แต่พอมาเป็น EBITDA margin เหลือเพียง 8.6% เป็นสะท้อนให้เห็นว่า ค่าใช้จ่ายในการเช่าสถานที่สูงมาก
.
- ที่ผ่านมา ดังกิ้นโดนัท ถือว่าเป็นจุดเด่นของบริษัทเลย มีสาขาเยอะ กำไรดี

- การประเมินหุ้น MM จะต้องประเมิน P/BV เทียบกับ ROE
.
- พอร์ตโฟลิโอของ MM มีส่วนหนึ่งเป็นการซื้อเฟรนชายนสัดส่วนรายได้ 67% ของรายได้ทั้งหมด มันจะมีปัญหาเรื่องการต่อสัญญากับเจ้าของเฟรนชายหรือเปล่า
.
- อัตราแลกเปลี่ยน การจ่ายค่าเฟรนชายเป็นดอล์ล่าร์ จะมีเรื่องค่าเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง
.

- ค่า P/E ของบริษัทดูไม่ได้ เพราะยังขาดทุนอยู่
.
- สรุปว่า ดังกิ้นโดนัทเป็น Cash Cow แต่เกรฮาวเป็นสตาร์ของบริษัทที่จะเติบโตได้อีก
.
- การขายเฟรนชายส์ของเกรฮาว เป็นการเติบโตของบริษัทที่น่าสนใจมาก
.
- ผมมองว่าเป็นหุ้น Turn Around

"ที่จริงโปรดักส์เป็นระดับ Hi-End การเติบโตมีค่อนข้างจำกัด"  ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร
(ที่มาภาพ : รายการ Business Model ช่อง Money Channel)

ส่วนที ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร วิเคราะห์ไว้ในรายการ
- ผมมองว่าบริษัทขายอาหารของกินเล่นประเภท Hi-End นิดนึง ราคาสูง สถานที่หรู ถ้าพูดถืงในตลาดโดนัท เมื่อก่อนดังกิ้นโดนัทมาก่อน มิสเตอร์โดนัทมาทีหลัง แต่กลายเป็นมิสเตอร์มาแซงดังกิ้นได้
.
- ผมมองว่าโดนัท เป็นของกินเล่นที่ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับราคาพอสมควร ถ้าราคาสูง คนจะเริ่มตระหนักแล้วว่าไม่คุ้มค่า ไม่อยากจะซื้อกิน ส่วนคนที่อยากจะกินโดนัทที่ดีหน่อย มันก็มีนะ เพียงแต่ตลาดมันเล็กกว่า
.
- ต้นทุนในการเช่าสถานที่สูงมาก อยู่ตามห้างดีๆ ค่าเช่าแพง คนกินน้อยก็จะไม่คุ้ม
.
- บาสกิ้นรอบบิ้น เป็นแบรนด์ที่มีมานานแล้วนะ ผมชอบกินเพราะมันอร่อยมาก แต่ราคาสูงไป เรารู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่าเท่าไรที่จะต้องจ่ายแพง สุดท้ายมันก็ล้มเหลวมีการคืนเฟรนชายส์ ไปๆมาๆก็เป็นของ MM
.
- คนกินบาสกิ้นจะเป็นคนอีกกลุ่มหนึ่ง คือ คนมีฐานะ คนรวย ตลาดมันเล็กกว่า มันก็เลยเหมือนกับดังกิ้นโดนัทเลย มาร์จิ้นดี แต่โดนค่าเช่าที่จนกำไรแทบไม่เหลือ
.
- เกรฮาว ผมรู้สึกว่ามันดีนะ คือ เขาเป็นคนคิดค้นและสร้างแบรนด์ให้มันดูหรูหราระดับไฮเอ็น คนกินก็เป็นวัยรุ่นที่มีฐาน มีเงินเยอะ จับตลาดบน กำไรดี มาร์จิ้นดี
.
- ผมได้ยินว่าเกรฮาวจะไปเปิดที่ต่างประเทศ มันยังเป็นคำถามอยู่ในใจผมว่า การเปิดสาขาที่ต่างประเทศมันดีจริงเหรอ มีแบรนด์ไทยมากมายไปเปิดต่างประเทศแต่มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ แสดงให้เห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
.
- โดยรวมแล้วรู้สึกว่าบริษัทขาดทุน ยังไม่เห้นกำไรเลย อนาคตผมเองก็ไม่แน่ใจว่ามันจะกำไรเมื่อไร อาจจะเป็นเพราะตอนนี้ขยายสาขา พอขยายมากๆลงทุนมากๆเดียวกำไรก็มาเอง แต่เมื่อไร อันนี้ไม่รู้
.
- ที่จริงโปรดักส์เป็นระดับไฮเอ็น การเติบโตนี้ค่อนข้างจำกัด
.
- รายได้ดี ไม่ได้หมายความว่ากำไรจะดีตามไปด้วย อย่างดังกิ้นโดนัท ที่บอกว่าทำรายได้ให้บริษัทเยอะ แล้วพอเราถามหากำไรละ ปรากฏว่ากำไรก็ไม่ได้มากอะไร รายได้ที่เพิ่มขึ้นแทบจะไม่มีประโยชน์เลย

ดังกิ้นโดนัท เป็นเรือธงของบริษัท มีสัดส่วนรายได้ถึง 40%
(ที่มาภาพ : กรุงเทพธุรกิจ)

- Au Bon Pain เป็นร้านที่ดีนะ อาหารก็อร่อย แต่ความชอบของเรามันไม่มีประโยชน์ เราต้องดูส่วนใหญ่ ส่วนใหญ่ชอบไหม นิยมไหม เราอาจจะมองว่า Au bon pain มีอัตรากำไรดี แต่เจอค่าเช่าที่ เจอค่าจ้างเข้าไป กำไรแทบไม่เหลือมันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
.
- ขายของแพงระดับไฮเอ็น การขยายไปต่างจังหวัดนี้เป็นเรื่องยากเลยนะ กลายเป็นว่ายิ่งขยายยิ่งขาดทุน มันไม่คุ้ม
.
- เท่าที่ผมดู ธุรกิจอาหารเป็นธุรกิจที่เหนื่อยมาก เพราะแข่งขันสมบูรณ์ คนที่ชนะจริงๆต้องเป็นอันดับ 1 เท่านั้น อันดับ 2 ยังไม่ค่อยจะกำไรเลย
.
- ผมมองหุ้นตัวนี้เป็นหุ้นอะไรผมก็นึกไม่ออกเหมือนกันนะ เพราะบริษัทยังขาดทุนอยู่ ยังมองอะไรไม่เห็น

--------------------------------------------------

ขอบคุณแหล่งข้อมูล : รายการ Business Model รายการ Money Channel : MM กับธุรกิจอาหารขายรสนิยม

ดูรายการฉบับเต็มได้ที่นี้