It’s been called a mountain, a horror movie, a bomb and a treadmill to hell. To doomsayers, China's $34 trillion pile of public and private debt is an explosive threat to the global economy. Or maybe it's just a manageable byproduct of the boom that created the world’s second-biggest economy. Either way, the buildup has been breathtaking, with borrowing having quadrupled in seven years by one estimate. (China doesn't give a complete tally). President Xi Jinping has taken note, pushing authorities to announce a slew of measures that target risks lurking in the financial system. The challenge is how to wean the country off its debt drip without intensifying an economic slowdown. Since China is a key driver of global growth, it's a matter of concern for everybody.

แปลเป็นไทยว่า :

" อาจจะเรียกว่าเป็นภูเขา เป็นหนังเขย่าขวัญ เป็นลูกระเบิด และเป็นเครื่องลงโทษให้ไปลงนรก เมื่อกําหนดเวลามาถึง หนี้สินจีนจํานวนมากถึง 34 ล้านล้าน USD ทั้งหนี้สาธารณะและหนี้ภาคเอกชนจะเป็นระเบิดที่เขย่าเศรษฐกิจโลก หรืออาจจะบริหารจัดการได้สําหรับความรุ่งเรืองของเศรษกิจที่ใหญ่อันดับสองของโลก หรืออีกทางหนึ่ง การเพิ่มขึ้นอาจจะเป็นสิ่งที่น่าทึ่ง  การกู้ยืมเพิ่มขึ้นเป็นสี่เท่าภายในเจ็ดปีสําหรับบางคน ( เพราะจีนไม่มีตัวเลขที่แท้จริงว่าเป็นเท่าไหร่กันแน่? ) ประธานาธิบดี สี จิ้นผิง ตั้งข้อสังเกตุว่า การวัดที่คลาดเคลื่อนอาจจะนําไปสู่หายนะทางการเงินได้ ความท้าทายก็คือทําอย่างไรที่จะแก้ปัญหาเรื่องหนี้สินโดยไม่ให้กระทบต่อสภาวะเศรษฐกิจของจีนที่กําลังจะตกตํ่าลงอยู่ในขณะนี้ เนื่องจากจีนเป็นตัวจักรขับเคลื่อนหลักของการเจริญเติบโตของโลก จึงเป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะคํานึงถึง " 

The Situation ( สถานการณ์ )

Even with the government focus on deleveraging, Chinese borrowing rose 14 percent in 2017, ballooning to 266 percent of gross domestic product, from 162 percent in 2008. That growth outpaced the U.K. and U.S. in the decade before the financial crisis. However, the de-risking campaign has begun to bite: Once-rare corporate debt defaults ran at a record pace in 2018; China’s huge conglomerates were reined in following debt-fueled acquisition sprees; the government is targeting spending cuts in its budget; and sweeping rules were introduced to tackle shadow banking, a $10 trillion network of unregulated lending and risky investment products. There’s also been a focus on curbing loans to bloated state-owned enterprises, a task that Xi termed “the priority of priorities.” (More than half of China’s debt is held by state and private corporations.) The upshot is that the cycle of expanding credit that began in 2004 has ended, according to S&P Global Ratings. Even so, the government remains willing to change tack when the economy is threatened: A brewing trade war with the U.S., coinciding with those moves to curb leverage and shadowbanking, began to make it harder for companies to get funding in 2018. That prompted the authorities to introducemonetary-easing measures, such as freeing up banks to make more loans to smaller businesses. 

แปลเป็นไทยว่า :

" ถึงแม้ว่ารัฐบาลจีนจะเน้นในการที่จะลดหนี้ แต่การกู้ยืมเพิ่มขึ้น 14%ในปี ค.ศ 2017 ซึ่งมีผลทําให้หนี้สินต่อจีดีพีเพิ่มขึ้นไปอยู่ที่ 266%, จาก 162% ในปี ค.ศ 2008 ซึ่งมากกว่าอังกฤษและสหรัฐอเมริกาในช่วงสิบปีก่อนเกิดวิกฤติแฮมเบอร์เกอร์ อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงมีมากขึ้นเมื่อมีการผิดนัดชําระหนี้มากขึ้นในปี ค.ศ 2018 บริษัทของจีนขนาดใหญ่ๆเสียหายจากการกู้หนี้ยืมสินอย่างไม่มีวินัย รัฐบาลจีนมีเป้าหมายที่จะตัดงบประมาณและกวาดล้างธนาคารเงา ซึ่งมีเคลือข่ายจํานวน 10 ล้านล้าน USD ซึ่งควบคุมไม่ได้และมีความเสี่ยงสูง มีการปล่อยกู้แบบไม่เป็นทางการเพื่อให้แก่รัฐวิสาหกิจมากจนเกินไป สีบอกว่า " ลําดับความสําคัญต้องมาก่อน " ( มากกว่าครึ่งของหนี้สินจีนเป็นของวิสาหกิจภาครัฐและเอกชน ) การก่อหนี้อย่างมากเกิดขึ้นในปี ค.ศ 2004 จาก S&P Global Ratings ถึงแม้ว่ารัฐบาลจีนจะเข้าไปควบคุมเมื่อเศรษฐกิจตึงตัว เริ่มเกิดสงครามการค้ากับสหรัฐอเมริกา  และการเริ่มควบคุมมากขึ้น ทําให้บริษัทยากที่จะเข้าถึงเงินทุนในปี ค.ศ 2018 ซึ่งเป็นเหตุให้จีนต้องมีมาตรการผ่อนคลาย ทั่งนี้ เพื่อจะให้มีเงินทุนกู้ยืมมากขึ้นสําหรับวิสาหกิจขนาดเล็ก " 

 หมายเหตุ : 1) ที่มาจาก ( www.bloomberg.com  )

                  2) คําว่า "  Shadow Banking " ( หรือ ธนาคารเงา ) ในจีนก็คล้ายๆกับ CDS ( Credit Default Swap ) และ CDO ( Collateral Debt Obligation ) ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทําให้เกิด " วิกฤติแฮมเบอร์เกอร์ " นั่นเอง