CAPM
ในตำรา finance คือการหาความสัมพันธ์ของผลตอบแทนตลาดและผลตอบแทนของหุ้น จะได้ความชันของเส้นตรง ความชันนั้นคือ Beta

แต่วิธีนี้ไม่ค่อยดีและ error เฉลี่ยของวิธีนี้คือ 0.20 (แปลว่า บางครั้งจะได้ error สูงถึง 0.40 และต่ำสุดคือ 0.00 ทำให้เฉลี่ยเป็น 0.20)

เช่น Coca cola มี beta 1.10 ถ้ามี error เฉลี่ยที่ 0.20 แปลว่า beta ของจริงอาจจะต่ำถึง 0.70 (1.10 - 0.40) หรือ สูงถึง 1.50 (1.10 + 0.40) ก็ได้
.

หากจะคิด Beta มี 3 ปัจจัยที่ควรคำนึงถึงมากกว่า

1. บริษัททำอะไร บริษัทอยู่อุตสาหกรรมแบบไหน เช่น ถ้าเป็นอุตสาหกรรมที่ไม่จำเป็นต่อลูกค้า beta สูง

2. บริษัทมีโครงสร้างค่าใช้จ่ายอย่างไร เช่น Fix cost สูง beta สูง

3. บริษัทมีเงินกู้เท่าไหร่ ดอกเบี้ยจ่ายสูง beta สูง
.
.
ตัวอย่าง Bottom up beta

1. ธุรกิจเกี่ยวกับเหล็กและเคมี

2. หา beta เชิงความสัมพันธ์เฉลี่ยของอุตสาหกรรมเหล็กและเคมีจากตลาดหุ้น แต่เพราะหนี้สามารถมีผลกับ beta ได้ จึงควรคำนวนและหักลบหนี้ของบริษัทออกไป

3. หารายได้เฉลี่ยของทุกบริษัทในอุตสาหกรรม

4. หาหนี้สินของบริษัท ใช้ D/E ก็ได้

5. เมื่อหาทั้งหมดแล้วเข้าสมการก็จะได้ beta ของบริษัทนั้น

มีตัวอย่างการหาในคลิป อาจารย์พูดได้เข้าใจมาก
.
.
จริงๆแล้ว สิ่งที่พยายามทำคือการหา beta เฉลี่ยของทั้งอุตสาหกรรม

ข้อได้เปรียบเมื่อเทียบกันการหาค่า beta เชิงความสัมพันธ์ คือ

1. ทำให้ได้ความแม่นยำมากกว่า

2. บริษัทที่ไม่มีข้อมูลเชิงสัมพันธ์ก็สามารถหา beta ได้

3. บริษัทที่ไม่ได้เป็นมหาชนก็สามารถหา beta ได้
.

 

สรุป

Beta คือการเปรียบเทียบความเสี่ยง แปลว่าหากไม่ใช้ beta ก็ต้องหาวิธีอื่นมาเปรียบเทียบ
เป็นสิ่งจำเป็นเพราะไม่เช่นนั้นจะทำให้ discount rate คำนวนโดยความเสี่ยงที่เท่ากัน ทั้งที่จริงๆแล้วแต่ละบริษัทมีความเสี่ยงที่แตกต่างกัน