20 ปีก่อน สมัยเพิ่งเรียนจบ ผมเคยเจอ คนจบคณะดีๆ มหาลัยดีๆ แต่กลับตัดสินใจลาออกจากงาน แบบวู่วาม ... มาอยู่บ้านเฉยๆ เหตุผลคือ งานมันใช้ความรู้ไม่เต็มที่ ... ไม่สมศักดิ์ศรีวิศวกร ... ทำให้ตายก็ไม่เจริญก้าวหน้า ว่าเข้าไปนั่น
พอถามว่า แล้วเมิงจะแก้ปัญหายังไง ... ตอบมาว่า จะหางานที่ใช้ความรู้เต็มที่ สมศักดิ์ศรีสมองเพชรอย่างกรูเท่านั้น “ถ้าไม่มี ก็ไม่ทำ … ทำไปมันเสียเวลาชีวิตกรู...”
ตัดเวลา20 ปี มาที่ปัจจุบัน ผมไปเจอเด็กจบใหม่ไฟแรงเฟร่ออ จบคณะดีๆ มหาลัยดีๆ แต่กลับตัดสินใจลาออกจากงาน แบบวู่วาม ... มาอยู่บ้านเฉยๆ เหตุผลคือ เงินเดือนสตาร์ทมันน้อย ... ทำไปก็ไม่คุ้ม... เงินเดือนหมื่นห้า ทำให้ตายห่าน ก็ไม่รวย พอถามว่า แล้วน้องจะแก้ปัญหายังไง ... ตอบมาว่า จะหางานที่เงินเดือนเริ่ม 30,000 บาท
“ถ้าไม่มี ก็ไม่ทำ … ทำไปมันเสียเวลาชีวิต!!! ...”
ผมมีความเห็นว่า ... คนแนวนี้ "สุดโต่ง" เกินไป มองชีวิตไม่ยืดหยุ่น ถ้าไม่ได้อะไรอย่างใจ ก็ไม่ต้องทำมันเลยดีกว่า มี ขาว ดำ ไม่ยอมรับว่า โลกมันมีสีเทา เทาอ่อน เทาเข้ม เทาแก่ อยากใช้วิชาที่เรียนมา เท่านั้น! ... ต้องได้เงินเดือนที่อยากได้ เท่านั้น! แต่ลืมไปว่า โลกการทำงาน โลกธุรกิจ ยังมีอีกหลายวิชาให้เรียน
วิชาอดทน วิชาลำบาก วิชาคอนเน็คชั่น วิชาปรับตัว ฯลฯ เป็นขั้นพื้นฐานต้องผ่าน และยังมีขั้นสูง Advanced อย่างเช่น
วิชาเผางาน ให้ผ่านฉลุย วิชาเอาตัวรอด ในห้องประชุม
วิชาเถียงข้างๆคูๆให้ดูดี วิชาขายของไม่ได้ แต่นายยังรัก
วิชาดีลกับคนเอี้ยๆ อย่างไม่เสียเปรียบ
ฯลฯ
การไม่ยอมทำงานจากพื้นฐานขึ้นไป จะอดเรียนวิชาสำคัญพวกนี้ ในระยะยาวแล้ว ... วิชาสำคัญพวกนี้ต่างหาก ต่อยอดได้ไม่รู้จบ และจะพาชีวิตไปได้ ไกลกว่า
--------------------------
สนใจคอร์ส ติวหุ้นรวยด้วย VI ของนิ้วโป้ง คลิก