20 กว่าปีก่อน ตอนที่เพิ่งเริ่มทำงานสร้างตัว 
เอาจริงๆ ก็ไม่ได้วางแผนการเงินว่าจะต้องรวยให้ได้ อะไรแบบนี้เลย 
คิดอยู่ไม่กี่เรื่องที่สำคัญ ตอนนั้นเชื่อว่าทำไปเรื่อยๆ มันจะต้องดีเอง

น้องๆหลายคน มักจะคิดว่า เราจะรวยได้มันต้องลงทุนให้ประสบความสำเร็จมากๆ 
นั่นก็จริงส่วนนึง แต่คำถามใหญ่คือ 
ลง "ทุน" 
ต้องมี "ทุน" มาลง 
คุณจะเอาเงินทุนที่ไหน ...???

ถ้าเอาเงินต้นจากพ่อแม่มา 8 หลัก คุณก็เป็นนักลงทุนพอร์ต 8 หลักแล้วจร้า
แต่คนส่วนใหญ่ 99%up เขาไม่ได้มีเงินไหลกองทองไหลมา จากบุพการีแบบนั้น
คนธรรมดา รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย 
ก็ต้องทำงานเก็บเงินเอานะ

ผมคิดว่านี่เป็นสิ่งที่น้องๆรุ่นใหม่ มองข้ามไป ความคิดกระโดดไปที่ทำยังไงจะได้หุ้นปีละ เด้งๆ ไปเลย 
อันที่จริง "ทุนมนุษย์" Human Capital นั้นสำคัญ
ตัวเราเอง กว่าจะเรียนจบอายุ 22 ปีนี่ลงทุนไปหลาย เราเองมีความสามารถในการหาเงินได้

ดังนั้น หัวใจสำคัญของการสร้างความมั่งคั่ง โดยเฉพาะในช่วง 10 ปีแรก หลังเรียนจบ คือ
"หาเงินได้ และมีรายได้เพิ่มขึ้น"

ความเชื่อหลักของผมตอนนั้น คือ จะรวยได้ รายได้ต้องดี 
โดยเฉพาะ 10 ปีแรก ที่ต้องเก็บทุนรอนขยายโอกาสให้ได้
ปี 39 เงินเดือนเริ่มต้น 15,500 บาท 
ปี 44 เงินเดือน 24,000 บาท
ปี 46 เงินเดือน 55,000 บาท
แน่นอนว่า อยู่ๆเงินเดือนมันขึ้นเองไม่ได้ 
>> มันต้องไปเรียน ป.โท (อันนี้ขอบคุณ MBA ธรรมศาสตร์ มากครับ) 
>> มันต้องไปเรียนภาษาอังกฤษ ไปเรียนจีนแบบพอพานำทีมลูกค้าไปดูงานที่จีนได้ โดนด่าแล้วฟังออก
>> มันต้องรู้จักรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รุ่นน้อง เขาแนะนำโอกาสให้ โอกาสที่ดีมีค่ากว่าทองคำ

แล้วพอรายได้ดีขึ้น ก็อย่าเพิ่งทะลึ่งขยายรายจ่ายจนไร้เงินเก็บนะ 
รายได้เพิ่ม เงินเก็บเพิ่ม 
ความอยากลงทุนต่อยอดจะตามมาเอง 
ออมเงินได้ ใช้เงินเป็น
แล้วต้อง หาเงินเก่ง 
แล้วจึงค่อยไป ต่อเงินงอกเงย