นักลงทุนระยะยาว นิยามของคำว่า “ยาว” แต่ละคนไม่เหมือนกัน 

ผมขอลองนิยามในแบบของผมเอง คือ 

“คนที่มีการลงทุนในหุ้น ทั้งทางตรงและทางอ้อม ไม่ว่าจะเป็นการซื้อหุ้นเป็นรายตัว หรือลงทุนหุ้น ผ่านกองทุนรวมชนิดต่างๆ (กองทุนเปิด กองทุน LTF SSF RMF กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ) เป็นส่วนหนึ่งอยู่ในการจัดสรรสินทรัพย์(Asset Allocation) ของตนเองอยู่ตลอดเวลา ทยอยลงทุนเพิ่ม สร้างพอร์ต และถือไว้เป็นระยะเวลายาวนานกระทั่งเกษียณ” 

เมื่อขึ้นชื่อว่าการลงทุน แน่นอนว่า มันมีปีที่ดี และปีที่ไม่ดี 

ยกตัวอย่างเพื่อให้เห็นภาพ ... เราเคยเห็น คนที่ถือกองทุน SSF หรือ RMF แล้วบ่นอยู่บ่อยๆว่า “โอ้ย เครียดๆๆ กองทุนติดลบ ๆๆๆ” 

ทั้งๆที่ยังไม่ถึงกำหนดเวลาขายได้เลยด้วยซ้ำ แต่เครียดล่วงหน้าไปแล้ว (SSF ต้องถือเป็นระยะเวลา 10 ปี ส่วน RMF ต้องถือถึงอายุ 55 ปี และช่วงเวลา 5 ปีขึ้นไป )

ถ้าเป็นการลงทุนในหุ้นรายตัว ยิ่งแล้วใหญ่ 

นักลงทุนหลายคน ซื้อหุ้นแล้วอยากเห็นกำไรสีเขียวเลย ถ้าขาดทุนตัวแดงไม่กี่วันก็ทนไม่ได้แล้ว อยากขายเสียให้ได้ แบบนี้ถ้าต้องถือหุ้นระยะยาว แล้วเข้าไปดูพอร์ตบ่อยๆ ก็เกิดความเครียด ซึ่งนักลงทุนระยะยาวทุกคนต้องบริหารความรู้สึกนี้ให้ได้ครับ 

เพราะถ้าเข้ามาลงทุน ถือหุ้นระยะยาวเพื่อสร้างพอร์ต แล้วเครียด ทุกข์ใจ กินข้าวไม่อร่อย นอนไม่หลับดี ส่งผลกระทบต่อชีวิตส่วนตัว ต่อความสัมพันธ์กับคนในครอบครัว หรือกระทบต่อหน้าที่การงาน แบบนี้ไม่ได้นะครับ 

ยิ่งช่วงเวลาที่ผ่านวิกฤต อย่าง โควิด ที่ดัชนีตลาดหุ้นไทยลงจาก 1600 เหลือ 977 จุดในเวลาเพียง 3 เดือน แต่ใช้เวลานาน 2 ปีเศษ กว่าที่ตลาดจะฟื้นกลับมาที่ 1600 จุดอีกครั้ง ถ้าเราเป็นนักลงทุนที่บริหารจัดการความเครียดได้ไม่ดี เราจะผ่านวิกฤตที่กินเวลานานๆได้อย่างไร ความเครียดจะกัดกินเราจนส่งผลต่อชีวิตด้านอื่นๆ 

เราจึงต้องทบทวนแล้วว่า เราเหมาะกับการลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงสูง ที่ราคาผันผวนอย่างหุ้นและกองทุนไหม วิธีการซื้อสะสมเป็นพอร์ตระยะยาวเป็นวิธีที่เหมาะสมกับตัวเรารึเปล่า 

วิธีการลงทุนทุกวันนี้ ถูกจริตและตรงกับจังหวะชีวิตของเราหรือไม่ ... ค้นหาวิธีที่ใช่ให้เจอ 

นักลงทุนระยะยาว .... ต้องไม่เครียดง่ายครับ