"เล่นหุ้นด้วยความหวัง"  ต้องมีด้วยเหรอ

ต้องมีดิ...  โคตรสำคัญ
ล่าสุดไปดูสัมภาษณ์คุณโจ ลูกอีสาน

ยิ่งย้ำเตือนสิ่งที่ผมคิดมากขึ้น ก็คือ ผมเชื่อว่า คนเราสุดท้ายจะได้ตามที่หวัง
(แต่ต้องวางอยู่บนฐานที่ พยายามมากพอ ไม่ยอมแพ้ ล้มก็ต้องกลืนเลือดแล้วยืนขึ้นมาสู้ต่อ
กลืนเลือดหมดแล้ว ก็ต้องชูมือขึ้นมา ไม่ยอมให้กรรมการนับน็อค)

เวลาเจอคนพูดว่า "ผมเข้ามาเล่นหุ้น หาค่ากับข้าว"
... สุดท้าย กับนี่ไม่ได้ แถมเสียข้าวอีก โหดสุดตลาดหุ้น

100 ล้าน ในตลาดหุ้น หาง่ายมาก" คือ ถ้าคุณเริ่มจาก 500 ล้าน แล้วเข้าตลาดหุ้นมาซื้อขายตามสัญชาตญาณ
สุดท้ายมันจะเหลือ 100 ล้าน ... นั่นแหละ

มือใหม่ จะ งง ว่าทำไมล่ะ
ก็เพราะ สัญชาตญาณ เราชอบ ซื้อหุ้นแพง
ชอบซื้อหุ้นข่าวดี
ชอบซื้อหุ้นที่คนอื่นเขาเทรดกันเยอะๆ เชียร์กันเยอะ ซึ่งมันล้วนเป็น หุ้นปลายรอบ ที่มีโอกาสเสียมากกว่าได้ ตั้งแต่จุดที่เราเริ่มซื้อแล้ว
ก็ไม่แปลกหรอกที่ จะเสียเงินง่ายๆ เสียหนักๆ

ส่วนพวกที่เข้าตลาดมา แล้วหวัง "เอารวย" พวกนี้จะต้อง ฝึกฝนหนักมาก
เอาตรงๆ วิธีเลือกหุ้น อ่านงบ มันไม่ได้ต่างกันมาก ไอ้ที่ต่างคือ "ใจ"

1. คนที่เสียไม่ได้ มักเสียหนักสุด
มันต้องเริ่มจากเงินที่พร้อมเสีย

2. จุดที่อยากซื้อ อย่าซื้อ
จุดที่อยากขาย อย่าขาย อย่าแค่พูด ลองทำดู จะรู้ว่า มันจริงยังไง

3. เวลามั่นใจสุดๆ ให้ลดพอร์ต ขายหุ้นบ้าง
แล้วจะพบว่า พอตลาดลงแรง เรามีเงินสดมาช้อนซื้อหุ้น

4. เวลากลัวสุดๆ ให้เริ่มซื้อหุ้น
ถ้ากล้าจะพบว่า เราเริ่มซื้อหุ้นต้นรอบได้บ้างละ

5. ถ้าทนถือหุ้นไม่ได้ อย่าหวังรวย
ถ้าเรากระจายความเสี่ยงแล้ว ซื้อหุ้น 10 ตัว ถึงผิด 5 ตัว ก็ยังรวยอยู่ดี
แต่ถ้าดันขายตัวที่ขึ้น อันนี้ไม่รวยละ
และที่เลวร้าย กว่านั้น คือ ดันขายตัวที่ขึ้น แล้วเอามาถัวตัวที่ลง แล้วหุ้นลงต่อจนเละ นี่แหละ เล่นหุ้นตาม สัญชาตญาณ

จากนี้ไป ตลาดหุ้น จะผันผวนมากขึ้น
วิกฤติมาแน่นอน แต่วิกฤติไม่ได้มีไว้ให้กลัว มันมีไว้ให้เราซื้อเพิ่ม จัดเพิ่ม

อ้าว ... แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อเพิ่มล่ะ
คำตอบอยู่ที่ "ข้อ 3 ครับ" ลองดู