1.
ปีครึ่งที่แล้ว
ผมเคยเชื่อว่า"โควิด" คงไม่มีทางทำร้ายคนไทย ได้เลวร้ายเท่า "ต้มยำกุ้ง"
มาวันนี้ผมขอเปลี่ยนความเชื่อเดิม เพราะ จำนวนผู้คนที่เดือดร้อนจากโควิดทุกวันนี้ ทั้งสุขภาพและการเงิน ลามจากรากขึ้นลำต้น มีจำนวนมากกว่า ต้มยำกุ้ง  แบบเทียบกันไม่ได้  

2.
ปี 40 สมัยต้มยำกุ้ง
ดวงชง ตรงๆเต็มๆ เข้าที่ภาคอสังหาฯ การเงิน และกิจการใหญ่ที่มีหนี้ต่างประเทศ ย่ำแย่และลากยาวเป็นลูกโซ่ แต่ก็พอมีบางภาคส่วนที่ดูดี ด้วยค่าเงินบาทที่ตกต่ำอย่างน่าเกลียด ก็เกิดพระเอก ภาคส่งออกและท่องเที่ยว ที่ขยายตัวได้ดีมาก

3.
ปี 63-64 มายุคโควิด
พระเอกรอบต้มยำกุ้งอย่างท่องเที่ยว กลายมาโดนดวงชง ตรงๆเต็มๆ... ภาคท่องเที่ยว กำลังโดนผลกระทบหนักหน่วง ซึ่งสำคัญกับเศรษฐกิจ และคนไทยมากมายเหลือเกิน เพราะ ลูกค้าดี1ประเภท1 ของเราคือนักท่องเที่ยวต่างชาติ โควิดต้องปิดประเทศ ทำให้ลูกค้าเราหายหมด ปี 62 เรามีนักท่องเที่ยวต่างชาติเกือบ 40 ล้านคน ปีที่แล้วเหลือแค่ 6.7 ล้านคน
ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน...คาดการณ์ว่า ปีนี้อาจจะน้อยกว่าเดิมอีก

4.
คำว่าภาคท่องเที่ยวย่ำแย่ มันไม่ได้แย่เฉพาะ สนามบิน สายการบิน โรงแรม และบริษัททัวร์ นะ
แต่มันมี"องคาพยพ"เกี่ยวเนื่องอีกมากมาย เช่น ห้างฯ ร้านอาหาร โชว์กลางวัน โชว์กลางคืน รถเช่า รถนำเที่ยว พิพิธภัณฑ์ ขนส่งสาธารณะ OTOP หมอนยางพารา ยาหม่อง ฯลฯ
รวมทั้งธุรกิจที่คนไม่ได้มองว่าเกี่ยวกับท่องเที่ยว แต่มันเกี่ยวกันนะ
-> งานวิ่งมาราธอน ...หายไปเลย ก่อนโควิดบูมมาก นี่คือ Sport Tourism ที่ใหญ่มากๆ
-> งานแสดงสินค้า ...จัดไม่ได้ นี่คือ ธุรกิจ MICE (ประชุม สัมมนา แสดงสินค้า) สารพัดอีเวนท์ออกาไนซ์ ที่มีงานจ้างคนมากมาย พริตตี้ยืนบูธ MC หน้างาน เวทีเล็ก กลาง ใหญ่
-> Music Festival คอนเสิร์ต งานดนตรี กลางคืน ผับบาร์ โรงเบียร์
-> Medical Tourism ธุรกิจเวลล์เนส โรงพยาบาลลูกค้าต่างชาติ นวดไทย นวดสปา ฟิตเนส ฯลฯ
ที่เล่ามาเร็วๆนี่ คนทำงานเกี่ยวข้องหลักล้านคน ถ้าจะว่ากันทั้ง supply chain จริงๆอาจจะหลายล้าน นับจริงคงมีขนลุกวื้บๆ
และทุกคนกำลังได้รับผลกระทบ จากการปิดเมืองและล็อคดาวน์

5.
เคยอ่านเจอว่า ภาคการท่องเที่ยวไทยลูกค้าจะหดตัวมากถึงกว่า 80%!!!
ถ้ากระจายความทุกข์อย่างทั่วถึง แปลว่า ทุกธุรกิจที่พึ่งพารายได้จากการท่องเที่ยว รายได้จะหดตัวโดยเฉลี่ย -80% เช่นกัน
รายได้ที่ลดลงขนาดนี้ ไม่พอค่าใช้จ่ายประจำ ลูกจ้าง ค่าเช่าที่ทาง วัตถุดิบ ดอกกู้.... หลายกิจการเล็กๆอาจจะไปต่อไม่ไหว
ไม่ใช่เขาไม่สู้ ไม่พยายาม...เจอปิดๆเปิดๆมาสี่รอบ ในปีครึ่ง ภาวการณ์มันโหดร้ายเกินไป

6.
สิ่งที่เคยเกรงใจ ไม่กล้าหวัง แต่นาทีนี้ยังจำเป็นอย่างยิ่งต้องหวัง คือ "นโยบายภาครัฐ"
ซึ่งกุมสารพัดนโยบายกระตุ้น เยียวยา ซอฟท์โลน วัคซีน และจัดสรรทรัพยากรภาษี ... สิ่งเหล่านี้ประชาชนทำเองไม่ได้ครับ
ซึ่งนาทีนี้ การตัดสินใจทุกอย่างสำคัญอย่างยิ่ง เวลาเหลือน้อยแล้ว

7.
ประเทศไหน ทำได้ดี
ตัดสินใจถูกบ่อยๆ
จะพาประเทศ "รอด"
ทั้งจากโควิด และพิษเศรษฐกิจ
ประเทศไหน ทำได้แย่
ตัดสินใจผิดซ้ำๆ
จะพาประเทศ "ตกต่ำ"
ทั้งจากโควิด และพิษเศรษฐกิจ

8.
รอบต้มยำกุ้ง...เราเคยไม่รอดมาแล้ว
ไทยตกต่ำดำดิ่งเป็นเวลา 4 ปี
ผมเองเป็นหนึ่งในผู้ประสบภัย
รอบโควิด...หวังเป็นอย่างยิ่งว่า
เราจะเป็นประเทศที่ "รอด"