ป๊ามีเหตุบังเอิญได้พบรุ่นพี่ที่เป็นนักลงทุนที่ไม่ได้พบกันประมาณ 20 ปี (ตอนนี้แกอายุ72ปีแล้ว) ได้ทักทายคุยกันถึงเรื่องเก่าที่การลงทุนยังใช้การเคาะกระดาน  มีตอนหนึ่งแกเล่าว่า...

แกลงทุนไม่เป็นเลยตอนนั้น ถ้าใช้คำว่า "รู้อย่างงี้" ได้ ปัจจุบันแกคงมีเงินหลายพันล้าน แกเล่าต่อว่า เมื่อ 40 ปีที่แล้ว บริษัทปูนซิเมนต์ไทยเข้าตลาด par 100 ราคาหุ้นเข้ามาอยู่ที่ 400 บาท
แกบอก แกเคยซื้อ10,000 หุ้นราคา 400 บาท เป็นเงินลงทุน 4,000,000 บาท (เมื่อ40ปีที่แล้วแกมีเงินเท่านี้ก็ถือว่ารวยแล้ว) แต่แกก็ลงทุนแบบมวยวัด ไม่มีหลักการ ปัจจุบันป๊าเดาว่าแกคงมีเงินไม่ถึงห้าสิบล้านบาท ซึ่งถือว่าไม่ประสบความสำเร็จเท่าไร

แกพูดเองว่า วิชัย...ถ้าผมไม่ต้องทำอะไรเลยถือหุ้นปูนซิเมนต์ไทยด้วยเงิน 4,000,000 บาทในตอนนั้น ปัจจุบันผมคงมีเงิน 400 ล้านบาทสบายๆ โดยไม่ต้องทำอะไร (ปัจจุบันปูนซิเมนต์ไทยอยู่ที่ 366 บาท par 1บาท รวมกับเงินปันผลที่ผ่านมา 40 ปี และเคยขึ้น กว่า 500 กว่าบาท)

ป๊าลองเอาเงิน 4,000,000 บาท  ฝากประจำดอกเบี้ยร้อยละ 6% ดอกเบี้ยทบต้น 40 ปี คิดเป็นเงินรวมประมาณ 40 ล้านบาทเองครับ

ถ้าเราหาหุ้นพื้นฐานดีๆ ผู้บริหารดีๆเจอ ใน 40 ปีมันต้องมีโอกาสเจอบ้างสิครับ ป๊าเลยขอเอาเรื่องจริงนี้มาเล่าให้ฟังว่าบางครั้งการลงทุนถ้าเราใช้แค่ท่าง่ายๆ ไม่ต้องใช้ท่ายากในการลงทุน ก็สามารถชนะได้มหาศาลเลยนะครับ