ไม่ว่าจะเป็นหุ้น Good Stock แค่ไหน
มีปัจจัยพื้นฐาน (Fundamental) สนับสนุนดีเพียงใด
ในเรื่องการ "ปรับขึ้นของราคา"
ก็ต้องยอมรับว่า มีเรื่องของ demand(เม็ดเงินอยากซื้อ) supply (หุ้นพร้อมขาย) เกี่ยวข้องอยู่มากเช่นกัน

บางช่วง หุ้นพื้นฐานดีจำนวนมาก ก็มีอาการเต่า ช้า น่าเบื่อ ราคาออกข้าง บ้างซึมลง
ถ้าเงินไม่เข้า ราคาหุ้นก็ไม่มีทางเร่าร้อน
แต่เมื่อถึงเวลา บทจะวิ่ง ก็วิ่งแรงๆ ให้สมพื้นฐานของมัน
>> ถ้าแรงแบบมีเหตุผล...ที่สุดก็พักตัว
>> ถ้าแรงแบบไม่มีเหตุผล...ที่สุดก็ต้องพังฐานราคาลงมาก่อน ให้สมพื้นฐานของมัน

ในอดีต PTT CPALL BTS BEM ADVANC PTTGC SCB EA WORK AOT BDMSฯลฯ ต่างก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาก่อน

หรือแม้แต่เร็วๆนี้อง อย่าง BAM GULF เช่นกัน
เหล่านี้ก็เป็นหุ้นพื้นฐานดีทั้งสิ้น
แต่จังหวะของราคา ช่วงเชื่องช้าน่าเบื่อ
จะยาวนานกว่าช่วงพุ่งขึ้นแรงเสมอ

หุ้นจึงมี "รอบเล่น" ของมัน  

การเข้าซื้อที่ปลอดภัยมากที่สุด
คือซื้อในขณะที่กำลังออกข้าง sideway คนเก่าไม่ยอมขาย คนใหม่ไม่กล้าซื้อ

พื้นฐานดูดีคนเห็นน้อย
หรือคนไม่เอาเพราะช้าและน่าเบื่อ
นี่คือกำลังสะสมพลัง และมีโอกาสพุ่งขึ้น (สายเทคนิคเรียก เบรกขึ้น)
และถ้าหุ้นพุ่งขึ้นไปแล้ว การไล่ราคาซื้อตามก็ต้องสมศักดิ์ศรี สมพื้นฐาน
จึงจะเป็นการไล่ราคาช่วงต้นเทรนด์ หรือกลางของเทรนด์ ซึงยังให้ผลดี

แต่ความอันตราย ย่อยยับ อัปราชัย
มักจะเกิดกับการไล่ราคาหน้ามืด ในช่วงปลายเทรนด์
เมื่อไหร่ที่ทุกคนเชื่อว่ามันไปต่อแน่ๆ
เมื่อไหร่ที่คิดว่าทุกคนต้องมีหุ้นตัวนี้

หน้าที่ของนักลงทุน คือการมองอนาคต มองหาตัวที่สะสมพลัง พื้นฐานดี ไม่แพง
คนยังไม่สนใจหรือไม่ชอบเพราะช้าน่าเบื่อ
นั่นคืองานที่ยาก
แต่โคตรน่าทำ