สิ่งที่ป๊าทำมาตลอดชีวิต 65 ปี มีผิดพลาด มีถูกต้องอยู่ตลอด  ยิ่งการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ ยิ่งชัดเจน เอาตามตรง ถ้า”รู้อย่างนี้”คำเดียว ป๊าคงขายหมูไปเป็นหมื่นล้านแล้วมั้ง

เรื่องการคบเพื่อนหุ้นส่วนทางธุรกิจ ตอนเริ่มต้นจะร่วมธุรกิจกัน พี่ยักษ์ทุกคำ วันเกิด วันปีใหม่ ของขวัญถึงหน้าบ้าน ซ้ำป๊ายังให้หุ้นส่วนยืมเงินลงทุนอีก บอกให้ยืมก่อน แต่พอตอนผิดใจกัน(ป๊าอาจเป็นคนไม่ดีก็ได้) หันกลับมาจะฟ้องร้องกู ว่ากูโกง กูเลว กูเห็นแก่ตัว ได้บทเรียนบทใหญ่เลย จากนี้ทุกๆคนจำไว้แม่นๆเลย จะเซ็นเอกสารอะไรดูให้ละเอียด จะคบใครดูให้ดีๆ จะทำธุรกิจอะไรให้รู้ด้วยตัวเอง ทำเอง ลงมือเอง ตอนนี้ป๊าได้บทเรียนมาเยอะเลยเก่งขึ้นมาก และป๊าได้ฝึกใจมากเลย คือให้อภัยเก่งขึ้น “ถ้าผมผิด..ผมขอโทษ ถ้าผมไม่ผิด..ผมให้อภัย”

เรื่องที่ดินก็เช่นกัน คำว่า “รู้อย่างนี้” คำเดิม ป๊าไปดูที่ดินที่เขาใหญ่เมื่อ 40 ปีที่แล้ว ริมถนนธนะรัช ทางขึ้นเขาใหญ่ราคาไร่ละ 350,000บาท แต่ตอนนั้นไม่มีเอกสาร มาตอนนี้ไร่ละ25ล้าน ริมถนนใหญ่

การทำงานป๊าเปลี่ยนมาเป็น 10 อาชีพ ตอนแรกเป็นพนักงานกินเงินเดือน2,700บาท ออกมาช่วยที่บ้านที่โรงงาน10ปี บ้านโดนไฟไหม้ ย้ายมากรุงเทพเปิดบริษัทเล็กๆ 2 ปีเลิกทำเพราะจุกจิก แล้วหันมาเล่นหุ้นตอนแรก เจ๊ง แล้วพักฟื้นก่อน พอมีกำลังใจ กลับมาสู้ใหม่ ปี 2530 ไปเล่นที่ดิน พอเขานิยมเลี้ยงกุ้งกุลาดำ เราก็ไปลงทุนเลี้ยงกุ้ง มีบางช่วงก็ไปประมูลงานรับเหมาก่อสร้าง ไปเพาะเลี้ยงลูกกุ้งกุลาดำ ไปหุ้นกับชาวไต้หวันอยู่2ปี ซึ่งมาตอนหลังเขาสารภาพว่าเป็นคนจีนฮ้อ เคยไปประมูลงานเครื่องชั่งน้ำหนักเด็กยูนิเซฟเพราะแค่อ่านเจอในโฆษณาหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ที่เขาประกาศตัวเล็กๆตรงมุมว่าจะมีประมูล ตอนเรียนจบใหม่ๆ เคยทำฟาร์มหมูที่อยุธยา เคยเมาเหล้าขับรถชนมอเตอร์ไซค์ เขาขาหัก เคยแม้แต่หุ้นกับเพื่อนเป็นเจ้ามือหวยใต้ดิน แต่สุดท้ายเจ๊ง เคยมีเพื่อนชวนให้ค้ายาเสพติดด้วย (แต่อันนี้ปฏิเสธครับ) อื่นๆๆๆๆๆอีกเยอะมากกกก
คนบางคนดูป๊าเป็นคนไม่สู้งานเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่บางคนเขาว่าป๊าเป็นคนมองหาโอกาสตลอดเวลา โชคดีครับที่โดยรวมป๊าชนะครับ...

ทุกคนเคยผิดหวัง ผิดพลาดแน่นอน เป็นธรรมดานะครับ ตั้งสติแล้วเดินหน้าใหม่ แต่เราต้องจำบทเรียนที่เราผิดพลาด...

ผิดไม่เป็นไร อย่าผิดซ้ำครับ.....