ยุคนี้ผมว่า 40 เป็นวัยที่ผ่านร้อนหนาว และ ความผิดพลาดมาพอสมควร ได้เรียนรู้โลก และเข้าใจตัวเองมากขึ้น
 

1. รายได้ที่เพิ่มขึ้นไม่ได้ทำให้เรารวยมากขึ้น ..เพราะหนี้สินก็เพิ่มขึ้นตาม (เจ็บ!!)

2. อายุมากขึ้นไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้น ..หากเราหยุดเรียนรู้ตั้งแต่วันที่เรียนจบ

3. ความล้มเหลวไม่ได้ทำให้เราตกต่ำ แต่มันทำให้เราเติบโต ..ตราบเท่าที่เรายังเดินต่อและไม่ล้มเลิก

4. เงินมากและโชคดีที่เข้ามาตั้งแต่อายุยังน้อย มันไม่ได้ช่วยสร้างแต้มต่อ ...แต่มันสร้างอีโก้และความประมาท ที่จะนำเราสู่ความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิต

5. ความรู้ที่มากมายแค่ไหน ก็ไร้ประโยชน์ หากเราไม่ได้เอาความรู้นั้นมาปฏิบัติ เพื่อทดสอบว่าเหมาะกับเราหรือไม่ ...ความรู้ที่เราทำแล้วใช่ เรียกว่า ปัญญา ..สิ่งนี้แหละที่จะนำพาชีวิตไปสู่จุดที่เราต้องการ

6. ลูกน้องและเพื่อนร่วมงานไม่ใช่คู่แข่ง ..คนเราไม่ได้สูงขึ้นโดยการเหยียบคนอื่นให้ต่ำลง ...เรือจะลอยสูงขึ้น เมื่อเราแบ่งปัน ช่วยเหลือ คนรอบข้าง ..แล้วน้ำจะพาเรือของเราให้ลอยสูงขึ้นเอง

7. เงินและโอกาสมีอยู่รอบตัว ถ้าเราไม่สามารถคว้าเงินและโอกาสนั้นได้ แปลว่า ความรู้ความสามารถเรายังไม่ถึง ...ให้เพิ่มความรู้และความสามารถให้เพียงพอ จากนั้นเงินและโอกาสจะเปิดให้เราอย่างน่าประหลาดใจ

8. การใช้ชีวิตเพื่อให้ดูดีในสายตาคนอื่นเป็นชีวิตที่เหนื่อยแสนสาหัส ...เพราะยิ่งเราพยายามดูดีในสายตาคนอื่นมากเท่าไหร่ สุดท้ายเราจะเกลียดตัวเองมากขึ้นเท่านั้น

9. ไม่มีใครที่ได้อะไรมาโดยที่ไม่เสียอะไร ...ผู้นำต้องเสียสละ , เจ้าของต้องสร้างงานให้ลูกจ้าง , นักธุรกิจต้องแก้ปัญหาให้ผู้คน , นักลงทุนต้องอดทน , นักเก็งกำไรต้องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส , เศรษฐีต้องยอมใช้น้อยในปัจจุบันเพื่อความร่ำรวยที่มากกว่าในอนาคต , ผู้รู้ย่อมต้องร่ำเรียนใฝ่หาความรู้ตลอดชีวิต

10. อิสรภาพได้มาด้วยความมีวินัย ...ตอนเด็กๆ เราก็คิดว่า ต้องรวยเร็ว สำเร็จไว จึงจะมีชีวิตที่อิสระ ...มาถึงวันนี้ก็จึงเข้าใจจริงๆ ว่า คนที่มีอิสรภาพ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม ...การงาน การเงิน ก็ล้วนเกิดมาจากความมีวินัยและอดทนทำอย่างสม่ำเสมอ เช่น อยากสุขภาพดีต้องออกกำลังกายสม่ำเสมอ , อยากรวยมีอิสรภาพทางการเงินก็แค่ลงทุน ..อย่างออมหุ้นปันผล สม่ำเสมอ ไม่ขาย ก็รวยได้ในที่สุด

11. เมื่ออายุ 40 จึงรู้ว่า คนเราไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่ทำผิดพลาด แต่เราเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำมากกว่า ...ถ้ารู้อย่างงี้ ...

รู้อย่างงี้ จะไม่ใช้ชีวิตที่เหนื่อยและหนัก เพียงเพื่อจะได้ดูดีในสายตาคนอื่น ..ซึ่งแท้จริงแล้ว ไม่ได้มีใครสนใจสิ่งที่เราทำหรอก
 ...ให้เลิกทำสิ่งที่สูญเปล่า แล้วกลับมารักตัวเอง แคร์คนรอบข้างที่รักเราจริงๆ แล้วใช้ชีวิตให้พูดได้เต็มปากว่า
‘เราภูมิใจ ในสิ่งที่เราเลือกทำ ได้สนุก ได้เรียนรู้ และได้เติบโต จากผลลัพธ์ในสิ่งที่เราเลือก’