เคยได้ยินเรื่อง งานแบงค์สมัยนี้ไม่ได้สวยหรู ... ความรู้การเงินเป็นเลิศ ไม่สำคัญเท่ากับ งานขายที่(ต้อง)เป็นเลิศ
เกือบทุกแบงค์ มีการให้เป้า KPI กับพนง. ทั้งแบบเบา และแบบโหด
ไล่ไปตั้งแต่ หายอดเงินฝาก หายอดสินเชื่อ ขายประกันภัย ขายประกันชีวิต ประกันเงินออม ขายกองทุน ขายบัตรเครดิต/ATM ฯลฯ
โดยเฉพาะ "ขายประกัน"

หลายท่าน คงมีประสบการณ์การถูกขายประกัน ทั้งแบบจริงจัง และนุ่มนวลมาแล้ว พนง.หน้าเคาต์เตอร์ที่คุ้นเคย และมีมิตรภาพอันดีต่อลูกค้าที่สุด พอโดนต้องพูดเรื่องขายมากๆ ก็กลายเป็นว่า ลูกค้าหนีหายไปเลยก็มี

• รุ่นสาวๆ หน้าใหม่ ถ้าไม่มียอด ... คือไม่ผ่านโปร 
• รุ่นน้ารุ่นป้า หน้าเก่า ถ้าไม่มียอด ...ก็คืออยู่ไม่ได้

ก็เข้าใจครับ ว่าประกันทำกำไรให้แบงค์แบบเต็มๆ เจ๋งกว่าปล่อยกู้ซะอีก ... เพราะ ปล่อยกู้แบงค์เสียเงินก้อน แล้วต้องลุ้น อย่าเป็น NPL แต่ประกัน เป็นงานขายกระดาษ (ที่เขียนเงื่อนไขคุ้มครอง) แบงค์รับเงินไปอีกเป็นสิบๆปี มันเป็นธุรกิจที่ดีมาก

แต่ความเห็นส่วนตัวผมคือ จะดีกว่ามั๊ย ถ้า...

แยก พนง.ขาย ออกจากพนง.ให้บริการ

• "พนง.บริการ" คือ มาแนวหวานไปเลย เอาให้ลูกค้าไปยืนรอเข้าแถวอัพบุ๊คอย่างเดียว ก็อยากมา อย่าให้พวกเธอเครียดครับ คนเรามีความทุกข์ความเครียด ไม่มีทางทำงานบริการได้ดีครับ ฟันธง
• "พนง.ขาย" ก็มาแนว Investment Consultant ที่ปรึกษาความมั่งคั่ง ครับ จัดให้มีอาวุธหลากหลาย ทั้งประกันชีวิต/สุขภาพ/การศึกษาลูก กองทุน LTF RMF เปิดพอร์ทลงทุนหุ้น ไปยันขายทรัพย์หลุดจำนองธนาคาร... จัดมุมที่นั่งให้สวย มี Popcorn มีมุมความรู้ เอาแบบที่มีประโยชน์เป็นองค์รวมกับลูกค้าจริงๆ และลูกค้าอยากเดินเข้ามาหาเอง ประเภทแบบ "เดินเข้ามาแล้วรวย" อะไรแบบนี้

จริงอยู่ ... ผลมันช้ากว่า การให้เป้าโหดๆ แล้วบี้พนง.เดี๋ยวนี้เลย
แต่ถ้าใครไปถึงจุด Investment Consultant นั้นได้ แบงค์นั้นจะเป็นสุดยอด Retail Bank ที่ไม่มีใครตามทัน
และลูกค้า อยากเดินเข้าแบงค์เพื่อผ่อนคลาย ไปนั่งอ่านนสพ.ไปหยิบลูกอม ตามสาขา เหมือนสมัยก่อนครับ