ผมเชื่อว่า...“อิสรภาพทางการเงิน” 

มันไม่ได้จำกัดความหมายว่า ต้องมีเงินเยอะๆจนล้นพ้น มีรายได้หลายๆทาง หรือ ต้องมากใช้ไม่หมดทั้งชาติเท่านั้น 

แต่คหสต.ของผม มันสามารถตีความได้ว่า... 

​“ฉันสามารถเห็นอนาคตของตัวเองได้และไม่มีปัญหาเรื่องเงินแล้ว”

ยกตัวอย่างเช่น 

ผมไปเจอพี่ข้าราชการ พี่พนง.รัฐวิสาหกิจ พี่พ่อค้า อายุ 50 กว่าๆ 

ดูไปแม้ว่า พี่ๆเขาใช้ชีวิตเนิบๆ ไปเรื่อยๆ อยู่เงียบๆ ไม่ได้ร่ำรวยอะไร... แต่ของเขาเพียบนะครับ เพราะ...

-> พี่ๆเขามี “งาน” และมี “ธุรกิจ” ที่ทำต่อได้จนเกษียณอีกกว่า 10 ปี 

-> พี่ๆเขามีเงินสะสมในประกันชีวิต กบข. กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ LTF RMF ในระดับที่มั่นใจว่าเลี้ยงตัวเองได้ มากพอ ไม่เดือดร้อน 

-> พี่ๆเขามี “บ้าน” ของตัวเอง ที่สามารถอยู่ได้สบายไปตลอดชีวิต 

คนที่มีของเหล่านี้ จะเล่าชีวิตหลังเกษียณได้อย่างชัดเจน ประหนึ่งว่ามันเกิดขึ้นแล้วจริงๆ ไม่กลัว ไม่กังวล

สำหรับผม ใครถึงจุดนี้ก็คือมีอิสรภาพระดับหนึ่งแล้ว 

ผมจึงคิดว่า คนเราจะมีอิสรภาพทางการเงินได้ อาจจะมีของแค่ 2 ข้อเท่านั้น

1. มีบ้านของตัวเอง 
2. มีเงินเก็บหลังเกษียณ ที่พอจะเลี้ยงตัวเองอย่างมีศักดิ์ศรี 

ใครมีข้อ 1 แล้ว ก็ยินดีด้วย 

ใครมีข้อ 2 แต่ยังลังเลว่าพอหรือไม่...ก็ต้องมองการลงทุนให้มากขึ้นครับ 

ประกันชีวิต กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ LTF RMF พอร์ทหุ้นปันผล 

นี่เป็นการสะสมความมั่งคั่ง ของคนเจนเนอเรชั่นนี้ครับ