หนุ่มสาววัยทำงานเอย...กำลังมีอาการ “ปลาว่ายตามน้ำ” หรือเปล่า?
ถ้าคุณเป็นคนวัยทำงาน แล้วเกิดอาการแบบนี้ ...
1. ชีวิตมันไปเรื่อยๆ ปล่อยมันไปเรื่อยๆ เป็นมนุษย์ไร้เป้า(หมาย)
2. ไม่ได้สร้างสรรค์ ทำอะไรใหม่ๆ โครงการใหม่ๆ ให้ชีวิตมานานมากละ
3. งานที่ทำอยู่ ก็ไม่อยากทำ ...หรือ หาผลงานที่เป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้
4. ซึม ง่วง ขี้เกียจ เฉื่อย
5. จำไม่ได้แล้ว ว่าตัวกรู ถนัดอะไร มีของอะไร ... จนขาดความมั่นใจ
6. รักวันหยุด รักวันเงินเดือนออก รักศุกร์บ่าย แต่.... เกลียดวันทำงาน ตั้งแต่จันทร์ ยันศุกร์เช้า
7. ความสามารถในการเพิ่มรายได้ น้อยลงๆ... แต่ความสามารถในการเพิ่มรายจ่าย มากขึ้น ว่องไวขึ้น จนเริ่มเป็นหนี้... รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังอยากมีชีวิตสโลว์ไลฟ์ต่อไป
ถ้าคุณพบว่า ตัวเองกำลังเกิดอาการข้างต้นหลายข้อพร้อมๆกัน นั่นเป็นสัญญาณอันตรายครับ
โดยเฉพาะข้อ 7 (ข้อ 1-6 ยังพอถูไถไปได้)... เพราะ หายนะทางการเงิน มันไม่ได้เกิดในช่วงข้ามคืน
แต่มันเริ่มจุดเล็กๆ ค่อยๆพอก แบบสะสมหายนะ ที่เรียกว่าอาการ “ปลาว่ายตามน้ำ”
แล้วยังสร้างกลไกปกป้องตัวเองว่า ทำไมต้องว่า"ทวนน้ำ" ด้วย(วะ) ก็มันเหนื่อยนิ... ว่ายตามน้ำสบายกว่า ไม่หนักหัวใคร
ก็แล้วแต่คนหน่ะครับ คงตัดสินกันไม่ได้
จริงครับ ที่การว่ายทวนน้ำต้องออกแรงมากกว่า ลำบากกว่า แต่...
-> ทวนน้ำ ทำให้ได้รับอากาศเพื่อหายใจได้ดีกว่า
-> ทวนน้ำ ทำให้จับอาหารกินได้ง่ายกว่า เพราะอาหารจะพัดพามากับน้ำ
-> ทวนน้ำ ทำให้มีการผสมพันธุ์วางไข่ที่ต้นน้ำ ลูกปลาจะมีพื้นที่หากินไกลออกไป
และ โดยธรรมชาติ ปลาเป็นๆ ที่ยังมีชีวิต จะว่ายทวนน้ำ ครับ
Image Credit : 108trips Kobsoft