ตามตำราบอกไว้ว่า "ให้นักลงทุนลงทุนในหุ้นมูลค่าถูกๆ" แต่ในความเป็นจริงแล้วถูกเพียงแค่ส่วนเดียว เราต้องพิจารณาจากองค์ประกอบหลายอย่าง ถูกอย่างเดียวไม่พอ ต้องเข้าใจด้วยว่าหุ้นตัวนั้นมีคุณภาพหรือไม่ ถ้าไม่อย่างนั้นมันก็จะกลายเป็นหุ้นถูกตลอดปีตลอดชาติ หรือที่เรียกกันว่า "ถูกเรื้อรัง"

หุ้นถูกเรื้อรัง มีข้อสังเกตอยู่ 3 ข้อ
1. อยู่ในอุตสาหกรรมตะวันตกดิน

2. หุ้นถูกก็จริง P/E, P/BV ต่ำ แต่ไม่มีการเติบโต ผลประกอบการค่อนข้างนิ่ง

3. บริษัทมีกำไร แต่จ่ายปันผลน้อย

โดยเฉพาะข้อ 2 และข้อ 3 เป็นหัวใจสำคัญที่จะทำให้หุ้น "ไม่วิ่ง" และเป็นหุ้นถูกๆอยู่อย่างนั้น เนื่องจากการลงทุนในหุ้นสิ่งที่นักลงทุนคาดหวังคือการเติบโตของกำไร เมื่อบริษัทเติบโต มีกำไรมากขึ้น ย่อมเป็นที่สนใจของนักลงทุนมากขึ้น แต่ถ้าบริษัทไม่โตเลย นักลงทุนย่อมไม่ให้ความสนใจเพราะอาจจะคิดว่าบริษัทกำลังอยู่ในช่วงของตะวันตกดิน จัดสรรเงินลงทุนไม่มีคุณภาพ หรืออยู่ในสภาวะอิ่มตัวไปแล้ว

ในขณะเดียวกันเรื่องของการจ่ายปันผลน้อย อาจจะเป็นข้อบ่งบอกว่าการจัดสรรผลประโยชน์ของผู้บริหารและนักลงทุนไม่ได้ไปในทิศทางเดียวกัน และเอนเอียงไปในทางของผู้บริหารหรือ "เจ้าของบริษัท" ซะมากกว่า เช่น ผู้บริหารมักจะเก็บเงินไว้ใช้ลงทุนสอดคล้องกับบริษัทของตัวเองมากกว่าจะนำมาจ่ายให้กับผู้ถือหุ้น

คำถามสำคัญ คือ เราควรซื้อหุ้นถูกเรื้อรังแบบนี้หรือไม่ ?

คำตอบ คือ "ไม่ควร" และไม่คุ้มกับเวลาที่เสียไป

อย่างไรก็ตาม หุ้นถูกๆเหล่านี้เราก็มั่นใจได้ว่าลงทุนไปแล้ว ไม่ขาดทุนแน่นอน ราคาหุ้นไม่ผันผวนมากนัก สิ่งที่ทำได้คือการอยู่เฉยๆและรอรับปันผล