แม้ว่าตลาดหลักทรัพย์ไทยจะมีพัฒนาการมากว่า 30 ปี มีเทคโนโลยีและระบบซื้อขายที่ทันสมัย มีกฎเกณฑ์และข้อบังคับที่รัดกุมขึ้นเพียงใดแต่การปั่นหุ้นก็ยังคงอยู่ยั้งยืนยงมาได้จนกระทั่งทุกวันนี้ ถึงแม้นักลงทุนจะมีความรู้มากขึ้น มีการเชือดไก่ให้ลิงดูนับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่มีการจุดพลุหุ้นตัวใดตัวหนึ่งขึ้นมา ก็จะมีนักลงทุนกลุ่มหนึ่งที่กระโดดเข้าไปร่วมสังคกรรมด้วยทุกครั้ง

ใครเข้าออกถูกจังหวะก็ประสบความสำเร็จร่ำรวยชั่วข้ามวัน แต่ถ้าใครเข้าออกเชื่องช้ากว่าเต่าคลาน ก็เจ็บตัวเจ็บใจ เป็นแบบนี้ไม่รู้จักจบสิ้นอาจเป็นเพราะคนไทยชอบการเสี่ยงโชค ชอบพนัน สิ่งเหล่านี้ถูกปลูกฝังอยู่ในดีเอ็นเอ สูบฉีดอยู่ในสายเลือด ทำให้ไม่ว่าการลงทุนของเราจะวิวัฒนาการไปไกลแค่ไหน ก็มักจะมี "แมลงเม่า"ที่พร้อมโบยบินเข้าไปตายในกองไฟทุกยุคสมัย

"สำหรับนักลงทุนมือใหม่ที่ชอบเก็งกำไร ชอบความเสี่ยง อยากพิสูจน์ฝีมือและความเร็วของตัวเอง นอกจากจะต้องมีเงินแล้วควรมีวิชาติดตัวไว้บ้าง เพื่อให้รู้เท่าทันกลโกงต่าง ๆ"

 "ปั่นหุ้น" เขาทำกันอย่างไร? 

การปั่นหุ้น คือ การล่อ และลวงนักลงทุนรายย่อยให้เข้าไปซื้อหรือขายหุ้นที่มีราคาสูงหรือต่ำกว่าสภาวะปกติ โดยเจตนาไม่สุจริต การเปรียบนักลงทุนรายย่อยว่าเป็นแมลงเม่า จึงเหมาะสมด้วยประการฉะนี้ ลักษณะของหุ้นที่นิยมปั่น มีมูลค่าทางตลาด ( MARKET CAPITALISATION ) ต่ำจะได้ไม่ต้องใช้จำนวนเงินมากในการไล่ราคา ปัจจัยพื้นฐานยังไม่ดีเพื่อที่นักลงทุนสถาบันจะไม่เข้ามาซื้อขายด้วย ซึ่งจะทำให้ยากต่อการควบคุมปริมาณ และราคาหุ้น มีราคาต่อหุ้น ( MARKET PRICE ) ต่ำ ถ้าราคาต่ำกว่า 10 บาทยิ่งดี มีจำนวนหุ้นหมุนเวียนน้อย เพื่อความมั่นใจว่าจะสามารถควบคุมปริมาณหุ้นได้ตามที่ต้องการ ผู้ถือหุ้นใหญ่รู้เห็นเป็นใจ 

ขั้นตอนในการปั่นหุ้น

1) การเลือกตัวหุ้น นอกจากจะต้องเลือกตัวหุ้นที่มีลักษณะตามที่กล่าวไว้เบื้องต้นแล้วยังต้องมีการนับหุ้นด้วยว่าหุ้นตัวนี้ตอนนี้มีใครถืออยู่ในสัดส่วนเท่าไร หากจะเข้ามาปั่นหุ้นผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรือนักลงทุนสถาบันจะเข้ามาแทรกแซงหรือไม่ถ้าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ให้ความร่วมมือด้วยก็จะง่ายขึ้น

2)การกระจายเปิดพอร์ตการลงทุน จะเปิดพอร์ตกระจายไว้สัก 4 - 5 โบรกเกอร์ ในชื่อที่แตกต่างกันมักจะใช้ชื่อคนอื่นที่ไว้ใจได้เช่น คนขับรถ , เสมียน , คนสวน เพื่อป้องกันไม่ให้โยงใยมาถึงตนได้

3)การเก็บสะสมหุ้น มีหลายวิธีทั้งวิธีสุจริต และผิดกฎหมายในลักษณะการลวงให้คนทั่วไปเข้าใจว่าราคาหุ้นตัวนั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลง โดยทั่วไปการเก็บสะสมหุ้น การทยอยรับหุ้น เมื่อเห็นว่าราคาหุ้นลงมามากแล้ว ก็ใช้วิธีทยอยซื้อหุ้นแบบไม่รีบร้อนวันละหมื่นวันละแสนหุ้น ขึ้นกับว่าหุ้นตัวนั้นมีสภาพคล่องมากน้อยขนาดไหน วิธีนี้เป็นวิธีสุจริตไม่ผิดกฎหมายจะใช้เวลาในการเก็บหุ้นตั้งแต่ 2 สัปดาห์ถึง 2 เดือน การกดราคาหุ้น ถ้าระหว่างที่กำลังเก็บสะสมหุ้นยังไม่ได้ปริมาณที่ต้องการ เกิดมีข่าวดีเข้ามาหรือตลาดหุ้นเปลี่ยนเป็นขาขึ้นเริ่มมีรายย่อยเข้ามาซื้อหุ้นตัวนี้ ก็จะใช้วิธีขายหุ้นล็อตใหญ่ๆออกมาเป็นการข่มขวัญนักลงทุนรายย่อย ถือเป็นการวัดใจ

4) การไล่ราคาหุ้น เมื่อได้ปริมาณหุ้นมากพอ ขั้นตอนต่อไปจะเป็นการไล่ราคาแต่การไล่ราคาต้องหาจังหวะที่เหมาะสมเหมือนกัน หากจังหวะนั้น ไม่มีเหตุผลเพียงพอรายย่อยก็จะขายหุ้นทิ้งเมื่อราคาหุ้นขึ้นไปสูงพอประมาณ แต่หากหาเหตุผลมารองรับได้รายย่อยจะยังถือหุ้นไว้อยู่ เพราะเชื่อว่าราคาหุ้น น่าจะสูงกว่านี้อีก กว่าจะรู้สึกตัวปรากฏว่ารายใหญ่ขายหุ้นทิ้งหมดแล้ว 

5) การปล่อยหุ้น เมื่อหุ้นขึ้นมาได้ 80% ของราคาเป้าหมายแล้ว ระยะทางที่เหลืออีก 20%ของราคาคือช่วงของการทยอยปล่อยหุ้น ช่วงนี้จะเป็นช่วงชี้เป็นชี้ตายการลงทุนของนักปั่นหุ้น ถ้าทำพลาดนักลงทุนรายย่อยรู้เท่าทัน หรือตลาดไม่เป็นใจ เช่น เกิดสงครามโดยไม่คาดฝันนักปั่นหุ้นเองที่จะเป็นผู้ติดหุ้นอยู่บนยอดไม้ จะขายก็ไม่มีใครมารับซื้ออาจต้องรออีก 6 เดือนถึง 1 ปีกว่าจะมีภาวะกระทิงเป็นจังหวะให้ออกของได้อีกครั้ง อีกทั้งอาจจะไม่ได้ราคาดีเท่าเดิมหรือถึงกับขาดทุนก็ได้

Reference : กลโกงการเงิน โดย บรรยง วิทยวีรศักดิ์