การวางราคาเป้าหมาย คือ การใช้หลักการทางเทคนิค คาดการณ์ เป้าหมายที่ราคาน่าจะวิ่งไปถึง และเมื่อราคาไปถึงเป้าหมายจริงๆ ก็จะพิจารณาสัญญาณเทคนิคอลอีกครั้ง ว่าจะขายหรือถือต่อ หรือขายบางส่วน ซึ่งจะมีวิธีที่นิยมใช้กัน มีดังนี้

1. ใช้แนวรับ แนวต้านในอดีต

ในกรณีที่ราคาหุ้นเคยขึ้นไปทํายอดสูง แล้วถอยลงมาค่อนข้าง ลึก หรือลึกมาก หลังจากราคากลับตัวขึ้นมาแล้ว ก็จะใช้แนวต้านในอดีตที่มีนัยสําคัญเป็นราคาเป้าหมาย จุดสังเกตุคือ ราคามีการวิ่งขึ้นไปชนแล้วกลับตัวในแนวราคานั้น หลายครั้ง หากราคาวิ่งไปถึงแนวต้านนั้นแล้วผ่านไปได้ ก็จะใช้แนวต้านถัดไปเป็นเป้าราคาถัดไป

2. ใช้เป้าหมายราคาของ Chart Pattern

ในการศึกษาความรู้ทางเทคนิคอล ในเรื่องเกี่ยวกับ Chart Pattern จะพบว่าใน Chart Pattern บางประเภทเมื่อเกิดขึ้นแล้ว จะสามารถ บอกเป้าหมายราคาที่จะวิ่งไปถึงได้ เช่น Flag Pattern, Double Top, Double Bottom เป็นต้น

3. ใช้เส้น Fibonacci

ในเรื่องของการตีเส้น Fibonacci มีหลักการตีเส้น ที่หลากหลาย มีทั้ง Fibonacci Retracement, Fibonacci Extension หรือ Fibonacci Projection ซึ่งจะมีรายละเอียดวิธีการตีเส้นประกอบกับการพิจารณารูปแบบของราคาให้ศึกษาเพิ่มเติมอีกมากมาย

แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนตั้งราคาเป้าหมาย ก็ไม่สามารถทราบอนาคตได้ ว่าราคาจะไปถึงจริง ๆ ที่เท่าไร หากราคาที่เราใช้เป็นเป้า เป็นราคาที่เคยมีมาในอดีต ต้องดูว่า ราคานั้นมี Volume มากหรือน้อย อย่างไร หากมี Volume สูง ก็ถือว่าเป็นเป้าราคาที่มีความหมาย เมื่อราคาวิ่งไปถึง อาจมีการถดถอย หรือขายทํากําไรได้ แต่จะถึงเป้าแล้ว ถอยลงเลย หรือย่อแล้ววิ่งไปต่อ ก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น