ในเส้นทางการลงทุน เราอาจแบ่งนักลงทุนออกเป็น
1. นักเก็งกำไร
2. นักลงทุน
. 
โดยมุมมองโดยทั่วไปคนจะบอกว่า
1. นักเก็งกำไร ต้องดูกราฟ วิเคราะห์กราฟ เป็นพวกชอบเข้าเร็วออกเร็ว ไม่สนใจพื้นฐาน
2. นักลงทุน ต้องดูงบ วิเคราะห์ตัวเลข เป็นพวกชอบมองอะไรยาวๆแบบมีวิสัยทัศน์ ไม่สนใจเทคนิคอล

.
แต่จริงๆแล้ว แท่งเทียนราคาก็สามารถบอกอะไรที่เป็นตัวเลข และมุมมองแบบพื้นฐานได้ด้วยนะ เราไม่ได้มานั่งเทียนอะไรลอยๆ...งั้นเรามาดูกันว่าในแท่งเทียนมีพื้นฐานอะไรกัน?
. 
ความรู้ทั่วไปของแท่งเทียนราคา คือ

ภาพที่ : 1

1. A = ราคาเปิด
2. B = ราคาปิด
3. C = ราคาสูงสุด
4. D = ราคาต่ำสุด 
.
จากข้อมูล ภาพที่ : 1 เราแบ่งค่ามาที่ภาพที่ : 2

ภาพที่ : 2

1. A = ต้นทุนเริ่มต้น
2. B = ต้นทุนจบ
3. C = ต้นทุนสูงสุด
4. D = ต้นทุนต่ำสุด 
จากแท่งเทียนราคาตามรูปนี้ เราจะประเมินออกเลยว่าผู้เล่นในสนามของแท่งเทียนนี้ ใครได้เปรียบต้นทุนมากกว่ากัน ใครพร้อมที่จะขายได้ทันที หรือใครที่ปิดความเสี่ยงตัวเองไปได้แล้ว หรือใครที่กำลังแบกรับความเสี่ยงของผู้เล่นคนอื่นอยู่ ซึ่งไปดูระดับความได้เปรียบของต้นทุน และระดับฟิวริ่งความรุ้สึกที่แบกรับจากต้นทุนราคากันได้ที่ภาพที่ : 3 กันครับ
.
ภาพที่ : 3

ระดับความได้เปรียบต้นทุน 
D ได้เปรียบกว่า A ได้เปรียบกว่า B ได้เปรียบกว่า C
.
ระดับฟิ่วริ่งความรุ้สึกที่แบกรับ
D ยิ้มกรุ้มกริ่มดีใจสุดๆอาจขายเอาทุนคืนมาแล้วก็ได้ 
A ยิ้มดีใจ
B กำลังลุ้นว่าจะรอดมั้ยงานนี้ ลุ้นๆๆๆ
C ตรูซวยแล้วว เหงื่อไหล กินไม่ได้ นอนไม่หลับกันไปเลยงานนี้ ไม่น่าเลยตรู
.
เห็นมั้ยครับว่า...เทคนิคอลเป็นเพียงแค่มุมมอง เป็นเพียงภาพที่แปลงกลับมาเป็นตัวเลขต้นทุนก็ได้เช่นกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่สายพื้นฐาน นักดูงบการเงิน การลงทุนก็ชอบอยู่แล้ว แต่พอมองไปที่แท่งเทียบเราเห็นรูปธรรมที่เป็นแท่งๆ แต่มันก็มาจากสิ่งเดียวกันนั้นเอง นั่นคือ ตัวเลขที่ถูกแปลงค่ามาให้เป็นรูปทรงที่เข้าใจง่ายมากยิ่งขึ้นนั่นเอง เพราะสายเทคนิคอลมักมีนิสัยที่ไม่ชอบตัวเลข เลยต้องมองอะไรที่เป็นรูปทรงจะชอบมากกว่าและถนัดมากกว่า...แต่สุดท้ายมันก็คือเรื่องเดียวกัน