เรื่องจริงมีอยู่ว่า...

เด็กหญิงวัยแปดขวบคนหนึ่ง ได้รับการผ่าตัดหัวใจจากเด็กสาววัยสิบขวบอีกคนหนึ่ง หัวใจของเด็กน้อยวัยสิบขวบได้ต่อชีวิตให้เด็กหญิงวัยแปดขวบคนนี้ ได้แต่งตัวให้คุณแม่ถักผมเปีย ไปโรงเรียน หัวเราะ วิ่งเล่นกับเพื่อนๆ และจุบคุณพ่อก่อนนอนกอดหมอน เธอมักให้พ่อเล่านิทานน่ารักๆให้ทุกคืน

เธอขอบคุณหัวใจเพื่อนที่ไม่รู้จักวัยสิบขวบ หัวใจอีกดวงหนึ่งหยุดเต้นเพื่อตัวเอง แต่เต้นให้อีกคนหนึ่ง คือ ตัวเธอเอง ได้มีชีวิตวัยเด็กที่สดใส ในอ้อมกอดพ่อแม่ที่รักและหวงแหน เด็กสาวสองคน แชร์ห้วใจดวงเดียวกัน คนหนึ่งทิ้งชีวิต ให้อีกคนหนึ่งได้มีชีวิตที่สดใสต่อไป

แต่แล้ววันหนึ่ง ขณะเด็กน้อยคนที่ยังมีชีวิตอยู่ หลับ เธอก็ฝันร้าย ในฝัน เธอถูกฆาตกรรมอย่างทารุณโหดเหี้ยมตามลำพัง เหตุการณ์นี้เกิดซ้ำๆทุกวัน จนเธอค้นพบว่า มันเป็นเรื่องราวของเจ้าของหัวใจที่ต่อชีวิตให้เธอ 

เธอร้องไห้ เพราะหัวใจดวงเก่าของเด็กสาววัยสิบขวบ พยายามบอกให้เธอกลับไปบอกพ่อแม่ของเขา ว่า เขาตายอย่างไร? ว่ามันทรมานและจบอย่างไร? และเธอเห็นว่า เพื่อนที่ให้หัวใจเธอ ตายอย่างโดดเดี่ยว โหดเหี้ยม โดยพ่อแม่ไม่ได้รับรู้ความจริง ความทรมานของพ่อแม่ที่ไม่รู้ว่าผุ้ใหญ่ใจร้ายที่ฆ่าลูกสาวตัวเอง คือใคร? ยังคงทรมานกับความว่างเปล่าของชีวิต หลังการสูญเสีย แม้เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตไม่เหลืออะไรให้ไปต่อ เพราะยังรอคำตอบบางอย่างอยู่

แรกๆพ่อแม่ของเด็กที่ได้หัวใจดวงใหม่ และจิตแพทย์ไม่เชื่อเรื่องราวเธอ แต่ท้ายสุด เมื่อนักวิจัยกลุ่มหนึ่ง ได้อธิบายถึงความจริงจากผลวิจัยทาง Cellular Memory ว่า หัวใจคนสามารถบันทึกข้อมูลความทรงจำสำคัญๆ และสมองสามารถเอาบันทึกเหล่านั้น มาแสดงเป็นฝันได้ ตำรวจจึงแกะรอยฝันของเด็กสาว จนพบความจริงของเรื่องทั้งหมด จนเป็นข่าวดังทางทีวีอยู่พักหนึ่ง

เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง ไม่ใช่นิยายหรือเรื่องปรุงแต่ง หลังจากเหตุการณ์นั้น เด็กน้อยวัยแปดขวบ ก็ไม่ฝันร้ายอีกเลย หัวใจของเพื่อน ลบความทรงจำอันทรมาน เพื่อเหลือพื้นที่ให้เด็กน้อย เพื่อนแปลกหน้า ได้มีชีวิตแสนสุขต่อไป

มันคือความยิ่งใหญ่ของสองหัวใจดวงเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ทั้งผู้ให้ และ ผู้รับ

ซึ้งและหลอนนิดๆ สำหรับคนจิตอ่อน