บางคืนผมจะเล่านิทานให้ลูกฟัง
บางคืนผมจะเล่าตำนานชีวิตของตัวเองให้ลูกฟัง
และบางคืนผมก็จะชวนลูกมาสรุปสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้กัน
อย่างเมื่อวานที่ผมพาลูกไปสวนสยาม
เด็ก ๆ ชอบกันมาก เพราะนี่คือการไปสวนสยามครั้งแรกของพวกเธอ
เราตระเวนเล่นเครื่องเล่นนั้นนี้ แล้วปิดท้ายด้วยการว่ายน้ำ
ลูกสาวผมยิ้มกว้างกว่าทุกวัน
พอกลับมาบ้าน
ในความมืด ก่อนนอนคืนนั้นผมเลยชวนเด็ก ๆ ว่า
"เอาล่ะเด็ก ๆ ป๊าว่าเรามาคุยกันดีกว่าว่า
วันนี้เราไปสวนสยามแล้วชอบอะไรบ้าง?"
"ได้เลยค่าาาา เย่" เด็ก ๆ ดีใจกันใหญ่
แล้วเราก็ "เล่นความทรงจำ" กันอีกครั้ง
เริ่มตั้งแต่ เด็ก ๆ ชอบม้าหมุนสองชั้น
จากนั้นก็ไปนั่งเรือหงส์ ขี่มอเตอร์ไซค์วิ่งวนบนราง
แล้วเราก็นั่งรถจี๊ปเข้าไปในดินแดนไดโนเสาร์
พอออกมาก็ไปนั่งพักกินไอติมคลายร้อนกัน
ก่อนที่จะนั่งรถไฟไปชมดินแดนอาฟริกา
แล้วปิดท้ายด้วยการไปว่ายเล่นในสระว่ายน้ำกันชุ่มปอด
"ก่อนกลับเรานั่งม้าหมุนกันอีกรอบด้วย" น้องรุ้ง ลูกสาวคนโตบอก
"ใช่ ว่าแต่พวกหนูชอบอะไรที่สุดในการไปเที่ยวสวยสยามครั้งนี้?"
"หนูชอบตอนว่ายน้ำแล้วก็ลื่นสไลเดอร์เล็ก ๆ ลงมา"
ซัมเมอร์ลูกสาวคนเล็กตอบไว น้องรุ้งพี่สาวเห็นด้วย
คืนนั้นเด็ก ๆ หลับไปอย่างมีความสุข
เรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ ผมคิดว่าเราเรียนรู้ได้ 2 อย่าง
ข้อแรก ก่อนนอนเราควรสรุปเรื่องดี ๆ ของแต่ละวัน
เอามาทบทวนซ้ำก่อนนอน ด้วยการถามคำถามว่า
"วันนี้มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นกับฉันบ้าง?"
ถ้าคุณไม่ถามคำถามดี ๆ คำถามนี้
ค่าตั้งต้นของโรงงานมนุษย์จะออกมาเป็นคำถามที่ว่า
"วันนี้ีชีวิตกรูมีอะไรแย่ ๆ บ้างวะเนี่ย?"
แน่นอนครับ ถามแย่ ย่อมได้คำตอบแย่
ข้อสอง "ความทรงจำดี ๆ" เหมือนเพลงเพราะ ๆ
ฟังครั้งเดียวไม่เคยพอ
จงเอา "ความทรงจำดี ๆ" มาเล่นซ้ำ ๆ บ่อย ๆ
ความทรงจำแย่ ๆ เหมือนเพลงห่วย
อย่าไปเปิดฟังซ้ำ ครั้งเดียวก็เกินพอ
ลองเอาไปปรับใช้ดูกับชีวิตของคุณดูนะครับ
"วันนี้มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นกับฉันบ้าง?"
ถามไปเถอะครับ คำถามคุณภาพแบบนี้
รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน