"...ชีวิตจริง เวลาจบ มันอาจไม่เหมือนในนิยาย..."
ในช่วงนี้มีละครหลายๆเรื่องถึงตอนอวสาน ป๊าก็เป็นแฟนละครเหมือนกันนะครับ เพราะโดนบังคับจากภรรยาว่าห้ามเปลี่ยนช่อง.... เวลาดูละคร ละครส่วนมากก็จะจบด้วย Happy ending ทั้งนั้น ซึ่งทุกๆคนก็จะมีความสุข จึงทำให้มีหลายหลายคนเปรียบว่าโลกนี้คือละคร
ลองมาดูชีวิตจริงรอบๆตัวเรา มีเพื่อนป๊า หลายๆคนที่เกษียณแล้วพึ่งจะมาขวนขวายหาอาชีพเสริม บางคนเคยทำงานบริษัทพัฒนาที่ดิน ต่อด้วยงานธนาคาร เป็นนายหน้าซื้อขาย รวมทั้งลงทุนด้วยตัวเอง เขาได้ LINE มาหาป๊าว่าช่วยหางานให้ที (ยังเล่าว่าเขาเคยสมัครไปเป็น รปภ ทำงาน 3 เดือน ไม่มีวันหยุด)
ทุกๆคนลองคิดดูว่าช่วงละครใกล้จบ เราต้องเตรียมตัวอย่างไรดีครับ ?
เอาเป็นว่าสมมุติว่าเราตายตอนอายุ 80 ตอนนี้เพิ่งเกษียณ เหลือเวลาอีก 20 ปี สิ่งสำคัญคือเราต้องไม่มีหนี้ก่อนโดยเด็ดขาด ต้องมีปัจจัย 4 ให้ครบ มีบ้าน มีรถ แล้วถ้าถามต้องมีเงินอย่างน้อยเท่าไรล่ะ
เราใช้จ่ายประมาณเดือนละ 20,000 บาท ปีละ 240,000 บาท คูณ ด้วย 20 ปี เราจะต้องมีเงินเก็บอย่างน้อย 4,800,000 บาทนะครับ นี่ยังไม่นับเงินเฟ้อ อีก 3% ยังไม่ได้นับเรื่องที่มันต้องมาหาเราเอง โดยที่เราไม่ได้ไปหามันเลย เช่น เจ็บป่วย อุบัติเหตุ ทุกๆคนต้องเป็นคนดี มีสติ จะได้ไม่มีเรื่องมาหาเรา
ป๊ามาคิดย้อยหลังในชีวิตจริงของป๊า ในสมองป๊าไม่เคยคิดถึงเรื่องเกษียณเลย ไม่เคยมีแผนเลย รู้เพียงว่าเดินหน้าตลอด อะไรที่ดี และคุ้ม ถูกต้องในสามัญสำนึกป๊าจะทำ มีบ้างที่อาจจะนอกลู่นอกทาง เช่น แม่ขอให้เลิกบุหรี่ ป๊าก็เลิก การพนัน เหล้า ป๊าไม่ยุ่งแน่นอน โชคดีด้วยครับได้คู่ครองที่มีวัคซีน ติดตัวมา ช่วยกันประหยัด ไม่ฟุ้งเฟ้อ ช่วยกันตั้งเป้าหมายทีละเป้า แล้วค่อยๆไปให้ถึง ไม่ใช่เอะอะตกเย็นถามแต่ว่าเราจะไปเที่ยวไหน กินข้าวหรูๆที่ไหนดี หลายๆคนหลังเลิกงานยังไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน เที่ยวกันต่อทุกวัน
เชื่อไหมครับมีเพื่อนป๊าที่เป็นวัยรุ่น โตและเรียนมาด้วยกัน ยังมี 10% ที่ยังต้องลำบาก รอกินเงินบำนาญ หวังขอเงินจากลูกๆหลานๆ เพื่อนๆเหล่านี้มีการศึกษานะครับ และถ้าเรานับคนทั้งประเทศของเรา คงมีคนลำบากในวัยหลังเกษียณอายุเป็นจำนวนเยอะอยู่เหมือนกันครับ
ทุกๆคนต้องมีฝันไว้นะครับว่าตอนละครจะจบ เราอยากให้จบแบบไหน มีสุขภาพแบบไหน อยากอยู่สบายแบบไหนนะครับ
>> ชีวิตจริง เวลาจบ มันอาจไม่เหมือนในนิยาย <<